مردم شناسي سُوگ (پِرس) در ايل كاكاوند

سُوگ جايگاه رفيعي در ايل كاكاوند دارد. اين مقاله تلاش‌ مي‌كند دلايل اهميت و گستردگي آن را بكاود. روش مطالعه اتنوگرافي و فنون گردآوري داده مشاهده مشاركتي و مصاحبه است. يافته‌ها نشان مي‌دهند: سازمان اجتماعي كاكاوندي‌ها مبتني بر تمايز طوايف است كه در درون هر ايل سلسله مراتب ايل، طايفه، تيره، هوز و مال قرار دارد. سوگ در ميان ايل كاكاوند سه كاركرد مهم و اساسي دارد: حل منازعه، برساخت تمايزات اجتماعي و همبستگي اجتماعي. نخست، ساختار افقي ايلات و طوايف سبب بروز منازعات زيادي است كه در درون نظام‌هاي بوروكراتيك مدرن قابل حل نيست. سوگ با مكانيسم‌هاي خاصي در كاستن تنش نقش دارد. دوم، سوگ از طريق مراسمي باشكوه و خواندن نام طوايف، متوفي و جايگاه بازماندگان در برساخت تمايزات نقش دارد. همچنين محلي براي نمايش تمكن مالي است. سوم، سوگ از طريق الزام دروني و مكانيسم جبران همبستگي اجتماعي را افزايش مي‌دهد. زيرساخت‌هاي مدرن مانند فضاي عمومي، فضاي مصرف، ديوان‌سالاريِ چابك براي انجام كاركردهاي بالا وجود ندارد. بدين ترتيب سوگ سايتي است كه به راحتي از عهده تمام كاركردهاي بالا بر مي‌آيد. همچنين، طوايف نياز به اجتماعاتي براي حيات خود دارند. اجتماعات مدرن مانند كنسرت، همايش و نظاير آن وجود ندارد در نتيجه سوگ اين وظيفه را بر عهده دارد. بنابراين جايگاه رفيع سوگ به دليل فقدان زيرساخت‌ها و اجتماعات مدرن است.