پيش‌بيني تبعيت درماني بيماران مبتلا به ديابت بر اساس خود شفقت ورزي، تنظيم هيجاني و بهزيستي معنوي

Prediction of diabetic patients’ treatment adherence by self compassion, emotional regulation and spritual welbeing

زمينه و هدف: يكي از چالش‌هاي مهم بيماران مبتلا به بيماري‌هاي مزمن، تبعيت از درمان است. عوامل متعددي بر تبعيت درماني مؤثر است. مطالعه حاضر باهدف پيش‌بيني تبعيت از درمان بيماران مبتلا به ديابت بر اساس خود شفقت ورزي، تنظيم هيجاني و بهزيستي معنوي انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي-همبستگي بود. نمونه پژوهش حاضر شامل 210 بيمار مبتلا به ديابت بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس از بين مراجعه‌كنندگان به كلينيك‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي انتخاب شدند. شركت‌كنندگان به مقياس‌هاي تبعيت درماني (General Adherence Scale يا GAS)، دشواري در تنظيم هيجان (Difficulties in Emotion Regulation Scale يا DERS)، خود شفقت ورزي (Self-Compassion Scale يا SCS) و بهزيستي معنوي (Spiritual Well-Being Scale با SWB) پاسخ دادند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از روش تحليل رگرسيون خطي چندگانه و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 21 تحليل شد. يافته‌ها: تحليل رگرسيون خطي چندگانه به روش گام‌به‌گام نشان داد كه دشواري در تنظيم هيجان و خود شفقت ورزي به‌طور معنا‌داري تبعيت از درمان بيماران مبتلا به ديابت را پيش‌بيني مي‌كنند، اما بهزيستي معنوي در اين مدل معنادار نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه اكثر مبتلايان ديابتي داراي سطح تبعيت از درمان متوسط بودند. با توجه به شيوع و اهميت بالاي ديابت، برنامه‌ريزي‌هاي دقيق‌تر جهت ارتقاي مؤلفه‌هاي خود شفقت ورزي و تنظيم هيجان به‌عنوان عوامل مهم و تأثيرگذار در بهبود خود مراقبتي و تبعيت از درمان مبتلايان به ديابت نياز است.

Aim and Background: One of the most important challenges for chronic disease is treatment adherence. Many factors are affected on adherence. This study focuses on emotion regulation, self-compassion and spiritual wellbeing as predictors of treatment adherence in diabetic patients. Methods and Materials: This was a descriptive and correlational study. The sample consist of 210 diabetic patients whom selected by convenient sampling method in clinics of Shahid Beheshti university hospitals. Participants responded to General Adherence Scale (GAS), Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS), Self-Compassion Scales (SCS) and Spiritual Well-Being Scale (SWB). Collected data were analyzed via SPSS 21 software and by linear multiple regression method.Findings: Results of stepwise multiple regression analysis showed that difficulty in emotion regulation and self-compassion are significantly predicted treatment adherence of diabetic patients. But spiritual wellbeing was not significant in regression model. Conclusions: The results of this study showed that most of diabetic patients have moderate levels of treatment adherence. By considering the importance and high prevalence of diabetes, enhancing self-compassion and emotional regulation skills as effective factors in self-care and treatment adherence of diabetic patients, should come under scrutiny.