نقش عناصر اساسي نظام اقتصادي اسلام در تحقق اهداف تربيت ديني (اسلامي)

اقتصاد علمي است كه رفتار و روابط انسان را با اشياي مادي مورد نياز او مطالعه مي‌كند و به بهبود رفاه مادي و معنوي بشر در جامعه كمك ‌مي‌كند. نوع مكتب و نظام اقتصادي حاكم بر جامعه، تأثير متفاوتي بر تربيت، متفاوت خواهد داشت. اگر اقتصاد را شناخت، ارزيابي و انتخاب روش‌هايي كه بشر براي توليد و توزيع كالا و خدمات، از منابع محدود يا غير‌آماده، به منظور مصرف به‌كار مي‌گيرد، بدانيم، مي‌توان گفت: اقتصاد در جامعه ديني، از طريق عوامل خود، با فراهم ساختن زمينه توليد كالاي طيب و توزيع عادلانه آن، موجب مصرف رزق حلال در جامعه خواهد شد. در نتيجه، پاكي جسم، روح و طينت آدمي است كه مسير حركت انسان را به سوي كمال و قرب الهي آسان‌تر مي‌سازد. اين نوشتار، با روش توصيفي ـ تحليلي و اسنادي، به تبيين علم اقتصاد، عوامل و كاركردهاي آن و نقش هريك از آنها در تربيت ديني مي‌پردازد. نتيجه اينكه عواملي همچون كار، اهميت و تقدس آن در اسلام، توليد طيب، تلاش براي كسب رزق حلال، توزيع عادلانه ثروت و خدمات، انفاق در راه خدا، دستگيري از مستمندان و... از جمله عناصر اساسي در اقتصاد اسلامي، داراي نقش تربيتي است.