تأثير آموزش هوش معنوي اسلامي بر افزايش اميدواري دانش‌‌آموزان ابتدايي شهر قم

اميدواري با بازده‌هاي مهمي همراه است و مي‌تواند در رسيدن به ‌اهداف و حل مشكلات، نقش بسزايي ايفا‌ كند. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش هوش معنوي در افزايش اميدواري دانش‌آموزان ابتدايي شهر قم بوده ‌است. روش تحقيق، شبه‌آزمايشي، و از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون، با گروه گواه است. جامعه‌ آماري، دانش‌آموزان پسرِ پايه‌ ششم ابتدايي بودند كه در سال97-1396 ‌تحصيل مي‌كردند. از ميان آنها دو گروه آزمايشي و گواه، با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي، به‌صورت كاملاً تصادفي انتخاب شدند، كه تعداد هر گروه30 نفر بود. گروه آزمايش به‌طور منظم به‌مدت هشت جلسه در دوره‌ آموزش هوش معنوي حضور يافتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌ اميدواري اشنايدر، هريس، اندرسون، هولرن، ايرونيگ، سيگمون و هنري ‌(1991) با ضريب آلفاي كرونباخ 86/0 استفاده شد. نتايج پژوهش از اثربخشي معنادار آموزش هوش معنوي بر افزايش اميدواري حكايت داشت. هوش معنوي و ارتقا آن مي‌تواند در پيشگيري از مشكلات تحصيلي تأثيرگذار باشد. بنابراين، يافته‌هاي پژوهش حاضر براي مشاوران، به‌خصوص مشاوران مذهبي، در جهت بالا بردن سطح اميدواريِ دانش‌آموزان قابل استفاده ‌است.