بررسي و تحليل كاربست رهيافت سناريوسازي درآينده روابط خارجي جمهوري اسلامي ايران (مطالعه موردي دولت يازدهم و اتحاديه اروپا)

هدف پژوهش حاضر تحليل و تشريح آينده روابط ايران و اتحاديه اروپا در سياست‌هاي اتخاذي دولت يازدهم در قالب رهيافت آينده‌پژوهي است. باروي كار آمدن دلت روحاني و اتخاذ سياست تنش‌زدايي توأم با اعتدال‌گرايي در داخل و خارج، تحليل‌گران و انديشمندان نقطه عطفي را در روابط و مناسبات خارجي ايران مطرح كردند، يكي از مناطقي كه در سياست خارجي دولت يازدهم جايگاه ويژه‌اي را به خود اختصاص داده است، اتحاديه اروپاست. ازآنجايي‌كه هم جمهوري اسلامي ايران و هم اتحاديه اروپا از بازيگران مهم نظام بين‌الملل به‌حساب مي‌آيند، ارتباط متقابل طرفين در بسياري از موارد تعيين‌كننده است. در اين پژوهش تلاش مي‌شود بر مبناي روش توصيفي ـ تحليلي و بر مبناي مطالعات كتابخانه‌اي ـ اسنادي به اين سؤال اصلي پاسخ دهد كه چه سرانجامي مي‌توان براي روابط اين دو قطب مهم منطقه و بين‌الملل در آينده متصور شد؟ كدام مؤلفه در ارتباطات و مناسبات ايران و اتحاديه اروپا مهم تلقي مي‌شود يافته‌هاي پژوهش در چارچوب آينده‌پژوهي حاكي از آن است كه جمهوري اسلامي ايران به‌رغم اختلاف‌نظرهايي كه با اتحاديه اروپا بر سر مسائلي چون حقوق بشر، روند صلح خاورميانه، مسئله هسته‌اي و تروريسم دارد، منافع مشتركي نيز در قالب انرژي و سرمايه‌گذاري خارجي، مديريت تحولات خاورميانه و ... برخوردار است از سوي ديگر. اتحاديه اروپا نيز در تلاش بوده است از طريق تعميق روابط خود با ايران اسلامي و برخي ديگر از كشور‌هاي منطقه، حضور و نفوذ خود را در كل منطقه افزايش دهد؛همين امر مي‌تواند به تعامل، بهبود و توسعه روابط طرفين منجر گردد.