شبكه قدرت و ارتباطات سياسي در سطوح محلي

هدف اين مقاله ارائه انگاره‌اي نو براي قدرت است. اين انگاره از بعد مكاني محدود به حوزه‌هاي انتخابيه نمايندگي مجلس است و جورچين‌هاي قدرت را ترسيم مي‌كند؛ اين تعريف از قدرت معطوف به ارتباطات سياسي است و اگرچه از قدرت متكثر سخن مي‌گويد اما با قدرت شبكه‌اي متفاوت است. كمياب‌ترين منبع جامعه يعني قدرت كه خود مي‌تواند ازنظر بازيگران سياسي پيام ارتباطاتِ پنهان باشد جورچين‌هايي متفاوت دارد. در اين روبيك بهم ريخته، اشخاص به‌عنوان اضلاع قدرت و نماينده گروه‌ها و سازمان‌هايي هستند كه قدرت را چيدمان مي‌كنند. سطوح اين روبيك از ديدگاه اين مقاله عبارت‌اند از:1. ادارات دولتي و نيروهاي انتظامي و امنيتي 2. نيروهاي نظامي سپاه و ارتش 3. سازمان‌ها و ترجمان‌هاي تابعه قوه قضاييه ازجمله دادگستري و دادستاني 4. نماينده مجلس 5. امام‌جمعه به‌عنوان نماينده ولي‌فقيه 6. مردم و 7. فرمانداران به‌عنوان گشتاور يا محور روبيك. اين مقاله به اين پرسش پاسخ مي‌دهد كه ارتباطات سياسي بازيگران به‌عنوان سطوح قدرت، چگونه انگاره مكعب روبيك را شكل مي‌دهند؟ اين مقاله با استفاده از روش كتابخانه‌اي و اسنادي در پژوهش به اين نتيجه رسيده است كه الگو قدرت در حوزه‌هاي انتخابيه نمايندگي مجلس از انگاره مكعب روبيك پيروي مي‌كند سطوح اين انگاره در تقسيم قدرت به‌تبع خواسته و داشته‌هايشان جورچين‌هايي متفاوت مي‌آفرينند و خانه كوچك در هر سطح مي‌تواند در سطحي ديگر جايي داشته باشد و معادلات را پيچيده‌تر كند. ويژگي متمايز اين انگاره براي قدرت افزودن بعد فضايي و عمق ارتباطي به آن، چرخش خانه‌هاي سطح به‌عنوان داشته‌ها و بده بستان ميان سطوح قدرت در راستاي خواسته‌ها است.