تحليل پوياي رابطه منابع طبيعي و نظامي‌گري در كشورهاي خاورميانه

اين مقاله به بررسي تأثير فراواني منابع طبيعي برهزينه‌هاي نظامي كشورهاي خاورميانه طي سال‌هاي 2014-1995 مي‌باشد. به اين منظور يك مدل عمومي مخارج نظامي، با حضور شاخص‌هاي فراواني منابع طبيعي شامل دو شاخص كلي سهم درآمدهاي منابع طبيعي از GDP و سهم صادرات سوخت از صادرات كالايي و هم‌چنين 5 شاخص تفكيكي شامل سهم درآمدهاي نفت، گاز طبيعي، زغال سنگ، جنگل و مواد معدني از GDP، براي اين كشورها طراحي و به‌منظور برآورد آن از روش گشتاورهاي تعميم‌يافته (GMM) در قالب داده‌هاي تركيبي پويا استفاده شده است. نتايج برآورد مدل نشان مي‌دهد كه شاخص‌هاي كلي فراواني منابع طبيعي تأثير مثبت و معناداري را بر هزينه‌هاي نظامي كشورهاي مورد مطالعه داشته است. هم‌چنين، با تفكيك درآمدهاي حاصل از منابع طبيعي، نشان داده شده كه سهم درآمدهاي نفتي و گاز طبيعي از GDP، اثر مثبت و معنادار و درآمدهاي حاصل از ساير منابع طبيعي، اثر بي‌معنايي بر هزينه‌هاي نظامي اين كشورها داشته‌اند. بر اين اساس مي‌توان گفت كه منابع انرژي در كشورهاي خاورميانه بر بار نظامي اين كشورها تأثيرگذارند.به‌گونه‌اي كه با افزايش يك‌درصدي در سهم درآمدهاي نفتي و گاز طبيعي از GDP، بار نظامي در اين كشورها به‌ترتيب حدود 0/14 و 0/05 درصد افزايش خواهد يافت.