توصيه‌هاي سياستي موانع تحقق‌پذيري حكمراني خوب در ادارۀ امور عمومي (مطالعۀ موردي: فرمانداري و شهرداري شهرستان مينودشت)

امروزه، حكمراني الگوي موفقي براي امور عمومي دولت‌ها محسوب مي شود و در جوامع نقش ايفا مي‌كند. اين الگو  داراي شاخص‌هايي چون پاسخگويي، حاكميت قانون، شفافيت و مشاركت و... است. در اين مقاله، در صدد اين هستيم كه موانع تحقق چهار شاخصِ پاسخگويي، حاكميت قانون، شفافيت و مشاركت خوب را در شهرستان مينودشت شناسايي كنيم. سؤال اصلي تحقيق عبارت است از: موانع تحقق پذيري حكمراني خوب در اداره امور عمومي چيست؟ فرضيه تحقيق عبارت است از: با كاربست چهار شاخص پاسخگويي، حاكميت قانون، شفافيت و مشاركت و برداشتن موانع اين چهار شاخص، حكمراني خوب حاصل مي‌گردد. در گردآوري منابع از روش كتابخانه‌اي‌ـ‌ پيمايشي و در روش تحقيق از روش علّي‌ـ‌همبستگي استفاده شده است. اطلاعات مورد نياز از طريق بررسي ميداني و تكميل پرسشنامه جمع‌آوري شده و با استفاده از نرم‌افزار spss و ارزش گذاري متغيرها با بهره‌گيري از طيف ليكرت براساس آزمون فريدمن، تجزيه و تحليل شده است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه به‌ترتيب شاخص هاي پاسخگويي با رتبۀ 2.00، حاكميت قانون رتبۀ 2.40،  شفافيت رتبۀ 2.80 و مشاركت رتبۀ 2.81 در اولويت آخر قرار مي‌گيرد.  بنابراين، معني‌داري  به دست آمده از اين آزمون برابر 0.000 است كه از ميزان سطح معني‌داري آزمون (Asymp. Sig=5.) كمتر بوده و حاكي از ميزان بالاي موانع تحقق حكمراني خوب در شهرستان مورد مطالعه است و براي رفع آن بايد به‌ترتيب پاسخگويي، حاكميت قانون، شفافيت و مشاركت را در اولويت قرار داد.