اندازه‌گيري مقياس معادل خانوارهاي روستايي ايران

هزينه كودك يا مقياس معادل، مفهومي مهم در موضوعات مرتبط با رفاه خانوارهاست و نقش مهمي را در اندازه‌گيري‌هاي فقر و نابرابري ايفا مي‌كند. مقياس معادل شاخصي است كه درآمد خانوارها را به مقادير سنجش‌پذيري از منظر رفاه تبديل، و مشخصه‌هاي جمعيتي خانوارها و صرفه‌هاي مقياس مصرفي را وارد برآوردهاي رفاهي مي‌كند. در اين پژوهش، با استفاده از داده‌هاي درآمد و هزينه خانوارهاي روستايي ايران در سال‌هاي 1387 تا 1391، مقياس معادل يا هزينه نسبي هر كودك در خانوارهاي روستايي ايران، با برآورد سيستم تقاضاي تقريباً ايده‌آل درجه دوم و مقياس‌گذاري قيمتي، به روش رگرسيون‌هاي به‌ظاهر نامرتبط غيرخطي اندازه‌گيري شده است. نتايج نشان مي‌دهد هزينه نسبي هر كودك در خانوارهاي روستايي، معادل 15 درصد هزينه يك بزرگ‌سال است. در اين مطالعه، با استفاده از برآوردهاي انجام‌شده، وجود پيامدهاي درجه دوم مخارج بر سهم‌هاي بودجه‌اي با معني‌داري بالايي تأييد مي‌شود، همچنين مقياس معادل عمومي، همراه با تغييرات قيمتي تغيير مي‌كند. مقياس معادل عمومي خانوارها با مشخصه‌هاي جمعيتي مختلف، به‌منظور محاسبه درآمد معادل و انجام مقايسه‌هاي رفاهي و فقر و نابرابري در ميان خانوارهاي روستايي در طول اين دوره محاسبه مي‌شود.