تاب آوري ملي: مروري بر ادبيات تحقيق

با افزايش بلاياي طبيعي و انساني و پيامدهاي گسترده‌ي آنها، نياز به تاب‌آورتر شدن جوامع و دولت‌ها بيش از پيش احساس مي‌شود. اين امر موجب شده است كه تاب‌آوري، به عنوان بزرگ‌ترين چالش ملي در عصر حاضر قلمداد گردد. پيامدهاي مخرب تحريم‌هاي بين المللي اخير بر اقتصاد ايران نشان دهنده تاب‌آوري پايين اقتصاد ملي در مواجهه با شوك‌هاي خارجي است. از اين رو حكومت ايران، بيش از ساير كشورها با چالش‌ها و بحران‌هاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي دست و پنجه نرم كرده و در آينده نيز با آنها روبه‌رو خواهد بود. در ميان موضوعات تاب‌آوري، تاب‌آوري ملي كمتر مورد پژوهش قرار گرفته است. اين مقاله با هدف بررسي مباني نظري و ادبيات تحقيق موجود در مورد تاب‌آوري ملي تدوين شده است. در اين مقاله، ابتدا واژه‌كاوي و تبارشناسي تاب‌آوري مورد بررسي قرار گرفته است، سپس به نوع‌شناسي تاب‌آوري در سطوح فردي، سازماني، اجتماعي و ملي و هم‌چنين برخي از شاخص‌هاي اندازه‌گيري تاب‌آوري ملي پرداخته شده است. نهايتاً، خلاءها و شكاف‌هاي موجود در ادبيات تحقيق مورد اشاره قرار گرفته است.