توسعه مالي و عملكرد زيست محيطي، شواهدي از كشورهاي عضو گروه دي8 و گروه جي7 مبتني بر رهيافت داده‌هاي تلفيقي

توسعۀ مالي از راه كاهش هزينۀ سرمايه‌گذاري، هدايت بنگاه‌ها در به‌كارگيري فناوري‌ها و نهاده‌هاي سازگار با محيط زيست و كاهش اندازۀ اقتصاد زيرزميني موجب بهبود شرايط محيط زيستي كشور مي‌شود. بنابراين، بررسي چگونگي ارتباط ميان توسعۀ مالي و آلودگي محيط زيستي اهميت دارد. اين ارتباط ممكن است براي كشورهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه به دليل تفاوت‌هاي نهادي متفاوت باشد. در اين راستا، دو مدل بر پايۀ اطلاعات بانك جهاني پيرامون دو گروه از كشورهاي جي7 و دي8 براي دورۀ زماني 1993 تا 2013 م برآورد شده‌است. براي كشورهاي جي7، رابطۀ خطي منفي و براي كشورهاي دي8، كه ايران جزو آن‌ها است، رابطۀ درجه دوم يعني U وارون تأييد گرديد؛ يعني در جي7 رابطه‌اي معكوس ميان توسعۀ مالي و تخريب محيط زيست وجود دارد، در حالي ‌كه در دي8 در سطوح پايين از توسعۀ مالي، تسهيلات اعطايي بانك‌ها به افزايش ميزان انتشار آلودگي مي‌انجامد ولي در اندازۀ 39 درصد براي شاخص توسعۀ مالي به عنوان نقطۀ برشي اين روند معكوس مي‌گردد. با توجه به اينكه بر پايۀ داده‌هاي بانك مركزي ايران اين نسبت در 5 سال اخير بيش از 50 درصد بوده، توسعۀ مالي از مجراهاي يادشده به كاهش آلودگي محيط زيستي كمك مي‌كند