ارائه مدل بهبود يافته دسته‌بندي شركت‌هاي دانش‌بنيان در ايران

در چند سال گذشته، توسعۀ اقتصاد مبتني بر دانش و در نتيجه تأمين مالي نوآوري و فناوري، به منظور بهبود فضاي كسب‌وكار، مورد توجه مديران و سياست‌گذاران قرار گرفته است. چالش اصلي كه با گذشت زمان و اجراي مدل‌هاي موجود نمايان شد، اين است كه معيارهاي دانش‌بنيان بودن يا دانش‌بنيان شدن يك شركت با معيارها و شاخص‌هاي حمايت از شركت‌هاي دانش‌بنيان متفاوت است. شركت‌ها با توجه به ويژگي‌هايي كه دارند، نيازمند حمايت‌هاي خاصي هستند كه نوع و سطح اين حمايت‌ها در هر حوزۀ فناوري متفاوت است. اقتصاد دانش‌بنيان پارادايمي است كه به تأثير و اهميت نفوذ دانش و فناوري در پيكرۀ يك اقتصاد مي‌پردازد؛ پس در اين اقتصاد، دانش و نوآوري، از نظر كمي و كيفي، اهميت بالايي دارد. هدف از اين پژوهش بهبود و دسته‌بندي شركت‌هاي دانش‌بنيان ايراني است تا از اين طريق نوع حمايت‌هايي كه از اين شركت‌ها انجام مي‌شود هوشمندانه‌تر باشد. مدل طراحي‌شده مبتني بر 4 متغير اصلي اندازۀ شركت (عوامل ساختاري و مالي)، مشخصه‌هاي نوآوري و فناوري (پيچيدگي فناوري)، نوع شركت و سطح فعاليت شركت (نمونه‌سازي يا توليدي) در هر حوزۀ فناوري (9 حوزۀ توافقي) است. دسته‌بندي پيشنهادي، مبتني بر تحليل كيفي نظرات خبرگان با استفاده از نرم‌افزار اطلس تي در 4 دسته كه پاسخگوي مسائل و مشكلات كشور باشد ارائه شده است.