تنوع و پويايي سياست‌هاي دولت در مسير شكل‌گيري و تكامل صنايع راهبردي: صنعت توربين‌هاي گازي در ايران

بسياري از صاحب‌نظران بر نقش دولت و سياست‌هاي آن در شكل‌گيري و تكامل صنايع توليدكنندۀ محصولات و سامانه‌هاي پيچيده تأكيد كرده‌اند. از طرفي، ايران در سال‌هاي گذشته براي دستيابي به دانش و فناوري‌هاي ساخت توربين‌هاي گازي، به عنوان يك محصول و سامانۀ پيچيده، تلاش زيادي كرده است و به نتايج قابل ملاحظه‌اي نيز دست يافته است. صنعت توربين‌هاي گازي يكي از صنايع راهبردي و دربرگيرندۀ فناوري‌ها و محصولاتي است كه در دامنۀ وسيعي از صنايع نظير انرژي، نفت و گاز و دفاعي كاربرد دارند. اين مقاله، با استفاده از رويكرد كيفي و استراتژي پژوهش مطالعۀ موردي، به مطالعۀ تنوع و پويايي‌هاي سياست‌هاي دولت در راستاي شكل‌گيري و تكامل اين صنعت پرداخته است. داده‌هاي اين پژوهش از طريق مصاحبه با خبرگان صنعت و سياست‌گذاري، مطالعۀ اسناد و مدارك و مشاهدات گردآوري شده است. يافته‌هاي پژوهش گويا است كه دولت با ايفاي نقش‌هايي چون راهبر و هماهنگ كننده، سرمايه‌گذار و تأمين‌كننده مالي، مشتري و بهره‌بردار و توانمندساز و تسهيل‌گر و اعمال سياست‌هايي متناسب با هر نقش، بستر لازم براي شكل‌گيري و تكامل اين صنعت را فراهم آورده است. نوآوري اين پژوهش آن است كه به واكاوي تنوع و پويايي سياست‌هاي تأثيرگذار دولت بر شكل‌گيري و تكامل يك صنعت راهبردي با محصولات و سامانه‌هاي پيچيده در كشور ايران پرداخته كه تحت شرايط خاصي از جمله تحريم‌هاي بين‌المللي بوده است.