راهبردپردازي در صنعت خودرو ايران با رويكرد آينده‌نگاري راهبردي و تمركز بر حوزه علم، فناوري و نوآوري

صنعت خودرو به واسطه ارتباط گسترده با ديگر صنايع و ميزان توليد و اشتغال بالا در آن، نقشي پررنگ در اقتصاد ايران دارد. از اين رو بهبود سياستگذاري و راهبردپردازي در اين صنعت از اهميت زيادي برخوردار است. اين تحقيق با رويكرد آينده‌نگاري راهبردي در پي ارايه گزينه‌هايي راهبردي براي سياستگذاري در صنعت خودرو ايران مي‌باشد. ابتدا داده‌هاي مربوط به مباني نظري پژوهش به روش كتابخانه‌اي گرداوري و پنج نوع گزينه‌راهبردي يكپارچه مبتني بر ادبيات تحقيق معرفي شدند. روش كلي تحقيق از نوع كيفي مي‌باشد و به منظور شناسايي تصاوير پيش روي صنعت در افق 1410 از تكنيك دلفي و براي شاخص اجماع خبرگان از quot;دامنه بين چاركي quot; استفاده شده است. سپس با ترسيم quot;نمودار پراكنش quot; بر پايه دو محور ميزان تاثير و احتمال وقوع، 9 تصوير به عنوان تصاوير اولويت‌دار گزينش شدند. در انتها، بر مبناي گونه‌هاي پنج‌گانۀ گزينه راهبردي و تصاوير مستخرج از فرايند آينده‌نگاري، توصيه‌هايي براي بهبود سياست‌گذاري در صنعت خودرو ايران ارايه شدند. نواوري اين تحقيق، در شيوه ارايه گزينه‌هاي راهبردي، مبتني بر رويكرد آينده‌نگاري راهبردي است.