بررسي امكان بكار‌گيري بستر سيال جهت برشته كردن دانه‌هاي كنجد

استفاده از روش بستر سيال و جايگزيني آن با ساير روش‌ها ايده‌اي خلاقانه محسوب مي‌شود زيرا در اين نوع بستر، به دليل جابجايي مداوم و يكنواخت ذرات، كميت‌ها در تمامي نقاط بستر يكسان است. به رغم كاربردهاي وسيع اين روش در صنايع، كمتر از آن در فرآيند برشته‌سازي محصولات كشاورزي استفاده شده است. به منظور تحقيق تجربي اين فرآيند در بستر سيال، دستگاهي طراحي و ساخته شد كه بوسيله آن تأثير پارامترهاي موثر بر سيال‌سازي و برشته كردن دانه‌هاي كنجد مورد بررسي قرار گرفت. قدم اول در سيال‌سازي محاسبه حداقل سرعت سياليت است، بدين منظور اثر دما و ارتفاع بستر بر حداقل سرعت سياليت بررسي شد. نتايج نشان داد كه ارتفاع بستر و دماهاي زير 100 درجه سانتي گراد، تأثيري بر حداقل سرعت سياليت ندارد. مقدار اين سرعت 5/0 متر بر ثانيه بدست آمد و اين مقدار در دماهاي بالاي 100 درجه، كمي كاهش يافت. برشته‌سازي در دماهاي 180، 200، 220 و 250 درجه سانتي گراد در زمان‌هاي مختلف انجام شد. به منظور تعيين شرايط مناسب برشته شدن، جهت دست‌يابي به ارده با كيفيت، انديس پراكسيد اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه با افزايش دما انديس پراكسيد افزايش مي‌يابد. با مقايسه نتايج بدست آمده با نتايج ساير محققين مشخص شد كه زمان برشته شدن دانه‌هاي كنجد به روش بستر سيال در مقايسه با ساير روش‌ها حدود 50 درصد كاهش مي‌يابد. اين زمان براي برشته كردن كنجد بدون پوست در دماهاي 180، 200، 220 و 250 درجه سانتي گراد به ترتيب كمتر از 20، 15، 7 و 5 دقيقه بدست آمد. اثر برشته كردن بر ميزان روغن كنجد نيز بررسي و نشان داده شد كه اختلاف معني داري بين مقدار روغن حاصل از كنجد برشته شده و مقدار روغن حاصل از كنجد خام وجود دارد و برشته كردن باعث كاهش روغن كنجد مي‌شود.