رضايت شغلي و عوامل مرتبط با آن در كاركنان درماني بيمارستان‌هاي شهر سبزوار در سال 1394

Job Satisfaction and its Related Factors in Healthcare Staff of Sabzevar Hospitals in 2015

مقدمه: رضايت شغلي از مهم‌ترين متغير‌ها در حيطه رفتار سازماني است، نارضايتي شغلي كاركنان مراكز درماني موجب پايين آمدن كيفيت خدمات و در نهايت باعث نارضايتي بيماران خواهد شد. اين مطالعه با هدف تعيين رضايت شغلي و عوامل مرتبط با آن در كاركنان درماني بيمارستان‌هاي شهر سبزوار طراحي گرديد. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي به صورت مقطعي در سال 1394 بر روي 230 نفر از كاركنان درماني بيمارستان‌هاي شهر سبزوار با نمونه‌گيري تصادفي ساده انجام شد. داده‌هاي مربوطه با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و رضايت شغلي Minnesota گردآوري شد. رضايت شغلي در شش حيطه و پنج سطح بررسي شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري توصيفي، كاي اسكوئر، ضريب همبستگي اسپيرمن و پيرسون در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. نتا‌يج: ميانگين و انحراف معيار رضايت شغلي كاركنان درماني 34.88±10.2 بود. بررسي نتايج در شش حيطه نشان داد كه كمترين و بيشترين ميزان رضايت به ترتيب در حيطه نظام پرداخت (14/85%) و نوع شغل و امنيت شغلي (54/97%) بود. بين جنس و سابقه كاري با رضايت شغلي ارتباط معنا‌داري وجود داشت (0/001>P). بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به پايين بودن ميزان رضايت شغلي كاركناني درماني، مديران بيمارستان‌ها بايد با بهبود شيوه‌هاي مديريتي و ارتباطي، همچنين بهينه و عادلانه نمودن سيستم پرداختي، زمينه ارتقاء كاركنان درماني را فراهم نموده و با در نظر گرفتن عوامل دموگرافيكي و شغلي ميزان رضايت را به صورت دوره‌اي جهت تعيين اثر‌بخشي اقدامات انجام شده ارزيابي نمايند.

Background: Job satisfaction is an important variable in the area of organizational behavior. Job dissatisfaction leads to low-quality services provided in treatment centers by healthcare workers and ultimately leads to patients' dissatisfaction. The aim of this study was to determine the job satisfaction of medical staff and its related factors in Sabzevar hospitals. Methods: This cross-sectional descriptive-analytical study was performed on 230 healthcare workers of educational hospitals of Sabzevar University of Medical Sciences in 2015 using simple random sampling. Data were collected using demographic and Minnesota job satisfaction questionnaire. Job satisfaction was assessed in six areas and five levels. Using descriptive and inferential statistics (Pearson and Spearman Correlation Coefficient and Chisquare test) data were analyzed by SPSS 16 software. Results: The mean (SD) of the overall satisfaction score was 34.88±10.2. The results in six areas showed that the lowest and highest job satisfaction were in financial facilities and welfare (14.85%) and professional social status (54.97%). There was a significant relation between gender and work experience and job satisfaction (P<0.001). Conclusion: Given the low satisfaction of hospital staff, hospital managers must improve management and communication methods and optimize fair payment systems in order to improve the situation of hospital staff. Besides, considering demographic and job factors, they should periodically evaluate the personnel’s satisfaction to determine the effectiveness of interventions.