سنگ‎نگاري، شيمي‌كاني‌ها و منشأ دايك‌هاي لامپروفيري روستاي سراشك جنوب باختر راور – كرمان

در 60 كيلومتري شمال خاور شهر كرمان و در مجاورت روستاي سراشك راور، مجموعه اي از دايك هاي لامپروفيري در راستاي گسل كوهبنان ديده مي شوند كه سازند هاي رسوبي منطقه با سن كربنيفر تا كرتاسه را قطع كرده اند. اين لامپروفير ها از نظر سنگ نگاري شامل 2 گروه كامپتونيت و سانائيت هستند. كاني هاي اليوين، كلينوپيروكسن، پلاژيوكلاز و فلدسپار پتاسيم در هر 2 دسته حضور دارند. داده هاي شيمي كاني نشان مي دهد كه اليوين ها از نوع كريزوليت (Fo= 72.35-79.85)، كلينوپيروكسن ها از نوع اوژيت (Fs= 9.24-14.6; En= 37.06-44.4 ;Wo= 44.3-50.2) و آمفيبول ها از نوع كرسوتيت (Ca+Na= 2; Na+K= 0.59-0.95; Mg/(Mg+Fe2)= 0.63-0.76) هستند. بررسي هاي فشارسنجي و دماسنجي و نمودارهاي محيط زمين ساختي كلينوپيروكسن هاي موجود، نشان‌دهنده ماگماي مادر قليايي است كه در فشار 11 تا 15 كيلوبار و دماي 1150 تا 1300 درجه سانتي‌گراد از آن متبلور شده اند. نتايج تجزيه شيميايي سنگ كل نيز معرف ماگماهاي قليايي است كه از يك گوشته ليتوسفري گارنت اسپينل لرزوليتي متاسوماتيسم شده توسط گوشته عميق آستنوسفري منشأ گرفته و در يك محيط پس از برخورد جايگزين شده اند.