بررسي توزيع عناصر بالقوه سمي و اهميت زيست محيطي آنها در خاك هاي گلخانه اي شهرستان جيرفت، استان كرمان

انباشت عناصر بالقوه سمي در خاكهاي كشاورزي با كشت هاي گلخانه اي يكي از نگراني هاي زيست محيطي جدي است. هدف از انجام اين پژوهش ارزيابي زيست محيطي عناصر بالقوه سمي ( Ag، As، Bi، Cd، Co، Cr، Cu، Fe، Mn، Mo، Ni، Sb، Sn، Se، Pb، V و Zn) در خاك هاي با كشت گلخانه اي منطقه باقرآباد جيرفت، استان كرمان مي باشد. پس از مطالعات اوليه و بازديد هاي ميداني، تعداد 20 نمونه از خاك گلخانه ها به روش مركب نمونه برداري شدند. بعد از آمادهسازي نمونه ها، اندازه گيري عناصر در آزمايشگاه لب وست كشور استراليا به روش ICPMS انجام شد. نتايج بدست آمده از طريق شاخص هاي زيست محيطي و با در نظر گرفتن مقادير زمينه طبيعي عناصر و ميانه غلظت اين عناصر در خاك هاي دنيا ارزيابي شدند. نتايج نشان مي دهد كه عناصر Zn، Cd، Mo، As و در مواردي Sb نسبت نه نمونه هاي زمينه طبيعي منطقه در برخي از نمونه هاي خاك داراي غني شدگي متوسط مي باشند. پتانسيل زيست دسترس پذيري عناصر مورد نظر با استفاده از محلول 0.005 مولار DTPA تعيين گرديد. در بين عناصر بررسي شده Cd و Zn درصد فاز متحرك بالايي، متناسب با كدهاي ارزيابي خطر متوسط تا زياد را نشان دادند. تجزيه منابع آب مورد استفاده در گلخانه هاي مورد نظر، تنها غني شدگي ضعيفي از عنصر آنتيموان (متوسط غلظت µg/L 39.3) را نشان مي دهد.