مطالعه فرونشست دشت قم با استفاده از تداخل سنجي راداري و ويژگي‌هاي هيدروژئولوژيكي آبخوان

رشد جمعيت و افزايش تقاضا براي آب در سال هاي اخير، سبب برداشت بي‌رويه از منابع آب سطحي و زيرزميني شده است. برداشت آب زيرزميني و پايين رفتن سطح آب در آبخوان‎ها معمولا مي‌تواند فرونشست زمين و به تبع آن مختل شدن خطوط آب رسانى و راه آهن وگاز، تخريب پى ساختمان ها، تغييرات شيب زمين و كاهش ضريب ذخيره آبخوان را در پي داشته باشد. در اين مطالعه، ابتدا با استفاده از داده هاي ماهواره ي ENVISAT و به كمك تكنيك تداخل سنجي رادار دهانه مصنوعي(InSAR) و با استفاده از آناليز سري زماني SBAS، نرخ فرونشست سالانه زمين در دشت‌هاي جعفرآباد و قنوات استان قم براي بازه زماني 2003 تا 2010 برآورد شده است. در ادامه با استفاده از تغييرات تراز آب پيزومترهاي منطقه و ضخامت لايه‌هاي ريزدانه با قابليت فرونشست دائم، ارتباط تغييرات مكاني نرخ فرونشست در نقاط مختلف آبخوان با برداشت بي رويه آب زيرزميني بررسي شده است. نتايج آناليز سري زماني تصاوير تداخل‌سنجي نشان مي‎دهند كه نرخ متوسط فرونشست در دشت هاي جعفرآباد و قنوات به ترتيب 35و 28 ميليمتر در سال در راستاي خط ديد ماهواره است. نقشه پهنه‌بندي فرونشست حاصل از پردازش تداخل سنجي راداري در تلفيق با داده‌هاي تراز آب پيزومترها و ضخامت لايه‌هاي ريز دانه حاكي از اين است كه فرونشست علاوه بر افت تراز آب به جنس خاك لايه هاي زيرين نيز وابستگي داردو بيشترين نرخ نشست در مناطقي رخ داده است كه از يك سو تراكم چاه‌هاي بهره‌برداري آب زياد است و از سوي ديگر لايه‌هاي ضخيم رس وجود دارد.