همسانه‌سازي و بررسي پروموتر دائمي يك ژن پلي‌يوبي‌كوئيتين از گياه نخود

ايجاد گياهان تراريخته نيازمند پروموترهاي جديد است. با ظهور فناوري‌هاي توالي‌يابي نسل نو و توليد انبوه داده‌هاي ژنومي براي گونه‌هاي مختلف گياهان زراعي كه با توسعه ابزارهاي بيوانفورماتيكي همراه شده‌، فرصت مناسبي براي شناسايي، جداسازي و بررسي ويژگي‌هاي پروموترهاي جديد فراهم آمده است. به‌دليل وجود ملاحظاتي در مورد استفاده از پروموترهاي ويروسي در گياهان تراريخته لزوم همسانه‌سازي و استفاده از پروموترهايي با منشأ گياهي احساس مي‌شود. پروموترهاي دائمي با منشأ گياهي معمولاً داراي عناصر تنظيمي غير اختصاصي بوده و به سادگي قابليت بيشتري را در به‌كارگيري ماشين رونويسي سلول گياهي براي رونويسي از ژن‌ها دارا هستند. بر اساس نحوه بيان ژن‌ها، پروموترها به سه دسته دائمي، القايي و ويژه بافت طبقه‌بندي مي‌شوند. ژن‌هاي خانه‌دار بهترين و مهمترين منبع براي جداسازي پروموترهاي دائمي هستند. در اين پژوهش، بيان ژن گزارشگر بتاگلوكورونيداز تحت كنترل پروموتر ژن پلي‌يوبي‌كوئيتين 10 نخود (Cicer ariethinum) در بافت‌هاي توتون بررسي شد. عملكرد CaUBQ10 در برگ‌، ساقه و ريشه‌هاي گياهان تراريخته پايدار توتون تأييد شد كه نشان مي‌دهد CaUBQ10 يك پروموتر دائمي است و مي‌تواند انتخاب مناسبي براي بيان بالاي ژن‌هاي مورد نظر در كليه مراحل زندگي گياه باشد.