سنجش ارتباط بين هوش هيجاني و ميزان خلاقيت براساس ويژگي‌هاي شخصيتي (دانشجويان كتابخانه مركزي دانشگاه تهران)

هدف: پژوهش حاضر به بررسي سنجش ارتباط بين هوش هيجاني و ميزان خلاقيت براساس ويژگي‌هاي شخصيتي دانشجويان كتابخانه مركزي دانشگاه تهران مي‌پردازد. روش­شناسي: پژوهش حاضر توصيفي و از نوع تحقيقات همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل تمامي دانشجويان عضو در كتابخانه مركزي دانشگاه تهران بوده كه افراد از طريق نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده‌اند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، آزمون مقياس هوش هيجاني شات (ELS)، آزمون سنجش خلاقيت (CREE) و آزمون سنجش شخصيتي (FFM) مي‌باشد. براي تحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آمار توصيفي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شده است. يافته‌ها: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد در فرضيه اول هوشياري اجتماعي با ضريب بتاي (392/0) و در فرضيه دوم برون‌گرايي با ضريب بتاي (549/0) بيشترين تأثير را در ميزان خلاقيت دارند. همچنين در فرضيه سوم خودكنترلي با ضريب بتاي (698/0) در ميان مؤلفه‌هاي هوش هيجاني بر ويژگي‌هاي شخصيتي بيشترين تأثير را داشته است. نتيجه‌گيري: نتايج يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه بين هوش هيجاني، خلاقيت و ابعاد شخصيتي دانشجويان دانشگاه تهران رابطه معني‌داري وجود دارد. همچنين بين ابعاد شخصيتي و خلاقيت ارتباط معني‌داري مشاهده شد