اتهام تفكر تكفيري به شيعه در كتاب الفكر التكفيري عند الشيعه حقيقه ام افتراء و نقد آن

اتهام تفكر تكفيري به شيعه به دليل اصل‌انگاري امامت، در برخي از آثار سلفي‌هاي معاصر مطرح شده كه از جمله آنها، كتاب الفكر التكفيري عند الشيعه حقيقه ام افتراء است. نويسنده در اين كتاب ضمن متهم‌كردن شيعه به تفكر تكفيري، به دليل اصل‌انگاري امامت، كفر همه مسلمانانِ غيرمعتقد به اين اصل را از لوازم اين تفكر ذكر كرده و قتل عام مسلمانان را در طول تاريخ اسلام به عنوان يكي از آثار خطرناك اين تفكر، نتيجه گرفته است؛ همچنين وي دعوت به وحدت و تقريب بين مذاهب اسلامي از ناحيه رهبران و عالمان شيعه را به دليل تفكر تكفيري اين مذهب، خدعه و فريبي براي استمرار حيات صاحبان اين اعتقاد، مطرح كرده است. نويسنده كتاب براي اثبات ادعاي خويش، با گزينش هدفدار، به ظاهرِ برخي روايات ائمه اطهار(ع) كه كفر مخالفان را مطرح كرده‌اند، استناد كرده و دليل بر مدعايش را اين مطلب دانسته است كه علما مدعي‌اند اين روايات تواتر دارند و به فقهاي شيعه به كفر مخالفان حكم كرده‌اند. پژوهش حاضر با معرفي كتاب گفته‌شده و تبيين ساختارهاي مختلفي كه از ناحيه علماي شيعه، براي متعلق اصول عقايد مطرح است و با بيان تفاوت كفر فقهي با كفر كلامي، شرايط تكفير و تبيين تحريفات صورت‌گرفته در استفاده از روايات و اقوال علما، و با تحليل و بررسي ادله و مستندات روايي بخش اول كتاب كه به عنوان مباني مباحث مطرح شده است، غيرعلمي، غيرواقعي و غيرمنصفانه‌بودن ادعاهاي مزبور را اثبات و ديدگاه شيعه را تبيين كرده است.