چرا سهم بنادر در توليد ناخالص ديده نمي شود؟ دريا در سايه اقتصاد نفتي

فاقد عنوان و چكيده لاتين

نقش و سهم بنادر در توليد ناخالص ملي ايران امري است كه بسيار كم به آن پرداخته شده است. دليل اين امر را مي توان در نفت زدگي و ضعف عميق فرهنگ دريايي در كنار مركزگرايي از سال 1304 به اين سو جستجو كرد. اين در حالي است كه طبق مطالعات صورت گرفته، بنادر و كشتيراني اين پتانسيل را دارند كه سهم قابل توجهي را حتي همپاي نفت در توليد ناخالصي ملي به آنها تا 70 درصد هم م يرسد اما با توجه به پتانسيل ك منظير GDP خود اختصاص دهند. البته هستند كشورهايي كه اين سهم در حمل ونقل دريايي در شمال و جنوب ايران، نپرداختن به سهم اين بخش در اقتصاد قابل تأمل است. اينكه تحولات نفت و صنعت همواره به عنوان شاخص هاي رشد و يا عدم رشد اقتصاد كشور دانسته شود امر غريب يا بدي نيست اما ناديده ماندن سهم بنادر و حمل ونقل دريايي كه تا 95 درصد نيازهاي وارداتي و صادراتي كشور از طريق آنها تأمين مي شود از عدم توجه و شناخت برنامه ريزان به يك سوم توان اقتصاد ملي خبر مي دهد و توسعه پايدار و مستمر اين بخش ها را با اما و اگر مواجه مي كند. به همين منظور بر آن شد كه به سراغ محمدعلي اصل » پيا مدريا « ، براي پاسخ به چرايي اين مسئله و ديگر مسائل مربوط به حوزه بنادر و دريا سعيدي پور، مديركل توافق نامه ها و توسعه بازار سازمان بنادر و دريانوردي برود و پرسش هاي خود را در اين زمينه با وي مطرح كند.