ارائه الگوي استقرار مديريت دانش در دانشگاه مازندران

مديريت دانش به عنوان يك رشته علمي در ايران هنوز دوران طفوليت خود را سپري مي كند، از اين‌رو هنوز مسائل ناشناخته بسياري در اين زمينه وجود دارد. هرچند سازمان ها به خصوص مطالعه موردي اين پژوهش يعني دانشگاه مازندران، به تدريج به اهميت مديريت دانش در واحدهاي مختلف خود پي مي‌برند، اما هنوز فاصله زيادي براي عملياتي كردن آن وجود دارد. واحدهاي مختلف دانشگاه مازندران بايد به صورت آگاهانه وارد اين مقوله شده و به صورت پيشگيرانه عمل كنند تا از اين موقعيت و فرصت حداكثر استفاده را برند. اين تحقيق با هدف استقرار مديريت دانش و طراحي الگوي بهينه آن انجام شده است. از اين رو با به كارگيري يك رويكرد آميخته و با بهره‌گيري از روش‌هاي فراتركيب و مدل سازي ساختاري تفسيري به سنجش وضعيت بلوغ و طراحي الگوي بهينه استقرار مديريت دانش در دانشگاه مازندران پرداخته است. نتايج فراتركيب منجر به شناسايي 98 زيرشاخص (كد)، 14 شاخص و 3 بعد اصلي در استقرار مديريت دانش شد كه با نظر خبرگان دانشگاهي و مشاورين فرآيند‌هاي سازماني و استفاده از روش دلفي به بومي‌سازي و غربال‌گري آن‌ها پرداخته شد و با استفاده از آن‌ها سطح بلوغ مديريت دانش دانشگاه مازندران اندازه‌گيري شد. در ادامه با روش مدل سازي ساختاري تفسيري، سطح بندي شاخص‌هاي استقرار مديريت دانش انجام شده است. همچنين مطابق با نتايج، وضعيت بلوغ مديريت دانش در دانشگاه مازندران نامطلوب ارزيابي شد. در نهايت نيز پيشنهادهايي براي بهبود و ارتقاي سطح بلوغ مديريت دانش دانشگاه مازندران ارائه شد.