بررسي تأثير بهره وري و نرخ بيكاري بر دستمزد در اقتصاد ايران بين سال هاي 1395-1350، با به كارگيري رهيافت هم جمعي ARDL

بررسي ارتباط دستمزد با متغيرهاي كلان بهره‌وري و بيكاري در اقتصاد ايران به‌عنوان ارتباط دهنده اقتصاد اشتغال از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. اين مطالعه باهدف برآورد الگوي پويا براي بررسي تأثير متغيرهاي بهره‌وري و بيكاري به همراه آموزش و تورم بر نرخ دستمزد در ايران طي سال هاي 1395-1350 انجام‌شده است. براي اين منظور از الگوي پوياي ARDL براي برآورد، از روشهاي كوتامدت، بلندمدت همچنين مدل تصحيح خطا استفاده ‌شده است. نتايج برآورد مدل تحقيق دلالت بر وجود يك رابطه كوتاه مدت و بلندمدت بين متغيرهاي تحقيق داشته و متغيرهاي نرخ تورم، بهره‌وري و آموزش داراي تأثير مثبت و معني‌داري هستند؛ بنابراين مي توان بيان كرد كه افزايش آموزش به همراه افزايش بهره‌وري موجب افزايش دستمزد نيروي كار خواهد شد ولي بيكاري تأثير منفي و كاهنده بر ميزان دستمزد نيروي كار دارد. همچنين مدل تصحيح خطا براي بررسي ارتباط كوتاه مدت با بلندمدت به كار رفته است كه نتايج نشان داد ضريب جمله تصحيح خطا برابر با 0.30 مي باشد. همچنين  تفاضل جاري متغيرهاي بهره‌وري نيروي كار  و تورم  در كوتاه مدت تأثير مثبت و معني دار بر تفاضل جاري نرخ دستمزد داشته است در حالي كه تفاضل جاري متغير آموزش داراي تأثيرگذاري معني دار بر نرخ دستمزد ندارند. همچنين تفاضل جاري نرخ بيكاري نيز تأثير منفي و معني دار در كوتاه مدت بر روي تفاضل جاري نرخ دستمزد دارد.