اِعمال اصول بنيادين حقوق بين‌الملل بشردوستانه بر تسليحات كاملاً خودكار به‌عنوان ابزار نوين جنگي

حقوق بين‌الملل بشردوستانه شاخه‌اي از حقوق بين‌الملل عمومي است كه به قاعده‌مندسازي رفتار متخاصمان در مخاصمات مسلحانه مي‌پردازد. بخش چشمگيري از قواعد حقوق بشردوستانه را قواعد حاكم بر كاربرد ابزارها و روش‌هاي جنگي تشكيل مي‌دهند. وفق حقوق بين‌الملل بشردوستانه، حق دولت‌ها در انتخاب و به‌كارگيري ابزارها و روش‌هاي جنگي، نامحدود نيست. در سال‌هاي اخير، ابزارها و روش‌هاي جنگي نويني ظهور يافته‌اند كه ويژگي‌هاي ذاتي يا روش به‌كارگيري‌ آنها در جبهه‌هاي نبرد، نگراني‌هاي بشردوستانه‌اي را موجب شده و قابليت اِعمال، و نه اعتبار حقوق بين‌الملل بشردوستانه را آزمون كرده‌اند. توليد و كاربرد اين‌گونه سلاح‌ها، همچون تسليحات كاملاً خودكار، هنوز به موجب هيچ معاهده‌اي، قانونمند نشده است. با فقدان قاعده‌اي خاص در خصوص تسليحات نوين، اصول بنيادين حقوق بين‌الملل بشردوستانه بر اين قبيل تسليحات اِعمال مي‌شود.