فقه سياسي و الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت

يكي از موضوعات محوري الگوي پيشرفت، مربوط به حوزه سياست است؛ فقه سياسي نيز داعيه‌دار حل بسياري از مسائل اين حوزه است. در الگوي نظام سياسي جمهوري اسلامي، بايد اين امكان فراهم شود كه جايگاه فقه سياسي بيشتر بررسي شود؛ زيرا جولانگاه مسائل نوپديد و حوادث واقعه است و استنباط‌هاي فقهي ناظر به عمل سياسي مي‌توانند تكليف فرد مسلمان در زندگي سياسي را تعيين كنند. اين امر از سويي مستلزم توضيح شاخصه‌هاي الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت است. مقاله حاضر براي ضابطه‌مندكردن الزامات شرعي زندگي سياسي در عرصه‌هاي داخلي و بين‌المللي، شاخصه‌هاي مورد نظر رهبر معظم انقلاب را مبنا قرار داده؛ و از سوي ديگر، به ظرفيت‌هاي فقه سياسي به منظور تأمين اصول لازم براي جهت‌گيري الگوي يادشده نيز توجه كرده است. فرضيه مقاله حاضر اين است كه فقه سياسي شيعه توانايي ارائه الزامات شرعي مربوط به زندگي سياسي براساس الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت را دارد. براي تأييد اين مطلب، روش توصيفي ـ تحليل به‌كار گرفته شده است. حاصل آنكه بايد علاوه بر اجتهاد «نقل‌محور»، بر اجتهاد «عقل‌محور» نيز تأكيد شده و از فقه فردمحور به فقه جامعه‌محور گذر شود.