بررسي انديشه سياسي سيدقطب بر مبناي روش‌شناسي توماس اسپريگنز

مقاله حاضر با هدف شناخت مباني فكري سيدقطب، درصدد پاسخ به اين سوال بود كه: سيدقطب بحران دنياي معاصر را چگونه درك نموده و براي رهايي از آن چه تجويز آرماني ارائه كرده است؟ بر اين اساس، با رويكردِ روش‌‌شناختي توماس‌‌اسپريگنز به خوانش روشمند انديشه اين متفكر پرداخته شده است. بر مبناي روش پژوهشي راهنما، فرضيه پژوهش اين بود كه «انديشه سيدقطب قابل انطباق با رهيافت منطق دروني اسپريگنز است، سيدقطب قائل به بحران جاهليت در دوره معاصر است كه ريشه‌هاي آن را در مدرنيسمِ استعمارگر و سكولاريسم غربي جستجو مي‌كند، نظم سياسي مطلوب او حكومت اسلامي و راه‌‌حل خروج از بحران را در اقدامات و فعاليت‌‌هاي گروه‌هاي اسلامي براي نيل به حكومت متعالي اسلامي جستجو مي‌كند». نتايج نشان داد بحران موجود در جوامع معاصر، انديشه سيدقطب را به تعامل و تعاطي «اخلاق و سياست» كه در عصر مدرن انفكاك يافته بودند، رهنمون ساخته است.