بازشناسي موانع سياسي تحقق اهداف سياست‌گذاري فرهنگي در جمهوري اسلامي ايران

پژوهش حاضر با هدف بازشناسي موانع سياسي تحقق اهداف سياست‌گذاري فرهنگي در ايران انجام گرفت. روش تحقيق آميخته اكتشافي متوالي بود. جامعه پژوهش در دو سطح نخبگان و كارشناسان سياست فرهنگي و به تعداد 396 نفر بوده و ابزار گردآوري اطلاعات در سطح اول مصاحبه نيمه ساختاريافته و در سطح دوم پرسشنامه در 7 بعد و 40 گويه براساس داده‌هاي استخراج ‌شده از طريق كدگذاري باز و محوري در بخش اول بود. نتايج نشان داد اگرچه از بين موانع شناسايي‌شده فقدان مديريت يكپارچه داراي ميانگين و ميانگين رتبه‌اي بالاتري نسبت به ساير موانع است، درحالي‌كه سهم تأثير و اهميت آن در مدل هم خطي پائين‌ترين ميزان است. همچنين عامل حمايت سياسي نقش تعيين‌كننده‌تري به‌عنوان يك مانع براي تحقق اهداف سياست‌گذاري فرهنگي جمهوري اسلامي ايران در مدل پيش‌بيني كننده ايفا مي‌كند. فقدان نظريه فرهنگي مشخص در سياست‌گذاري فرهنگي از ديدگاه متخصصان مانع مهمي در تحقق اهداف سياست‌گذاري فرهنگي جمهوري اسلامي ايران است، درحالي‌كه ميزان تمايل به مقاومت از طريق مناسك در بين اعضاي جامعه مي‌تواند پيش‌بيني‌كننده تحقق اهداف سياست‌گذاري فرهنگي جمهوري اسلامي ايران باشد.