نظريۀ گام و كوتاه‌ترين فاصلۀ ميان دو نقطه

هدف اصلي شرط نفوذناپذيري گام، و در كل نظريۀ گام، مشخص كردن مسير حركت سازه‌هاي زباني است. در اين مقاله، نگارندگان ابتدا مسير حركت درون‌بندي فاعل محمول‌هاي نامفعولي را بررسي مي‌كنند و استدلال مي‌كنند كه فاعل از لبۀ گروه فعلي كوچك حركت مي‌كند و سپس به مشخص‌گر گروه زمان مي‌رود. برخلاف حركت فاعل، در حركت مفعول رايي و غيررايي و جزء غيرفعلي فعل مركب نشانه‌اي نمي‌توان يافت تا براساس آن حركت از لبۀ گروه فعلي كوچك را تأييد كرد. دربارۀ متمم گروه حرف اضافه‌اي نيز ادعا مي‌شود كه متمم حرف اضافه پس از خارج شدن از اين گروه، كه به منظور مبتداسازي يا كانوني‌سازي انجام مي‌گيرد، از لبۀ گروه فعلي كوچك مي‌گذرد و نقش‌نماي «را« دريافت مي‌كند. با توجه به داده‌هاي اين مقاله و براساس قضيۀ كوتاه‌ترين فاصلۀ ميان دو نقطه  (قضيۀ حمار) تصريح مي‌شود كه در زبان‌شناسي كمينه‌گرايي مطلق نيز مانند هم‌معنايي مطلق وجود ندارد.