بررسي آموزه مهدويت در تفاسير فريقين ذيل آيه 187 اعراف با تأكيد بر آراي تفسيري رشيدرضا و مراغي

يكي از موضوعات نيازمند پژوهش، بازشناخت مباحث مهدويت در قرآن و بازتاب آن در تفاسير مذاهب اسلامي است. از جمله آياتي كه در تبيين آن، موضوعات مهدويت مورد توجه مفسران قرار گرفته، آيه شريفه 187 سوره اعراف است. نوشتار پيش رو، ضمن تبيين ديدگاه‌هاي مفسران شيعه و سني، با تأكيد بر آراي تفسيري رشيدرضا و مراغي، رويكرد انكاري ايشان را در مواجهه با روايات مهدوي، به بوته نقد كشانده و چالش‌هاي احتمالي اين برداشت‌ها را مورد ارزيابي قرار داده است. سپس با ره‌گيري بازتاب آموزه‌هاي مشترك مهدويت در تفاسير فريقين در ذيل آيه، به تبيين ديدگاه‌هاي مفسران در اين‌باره پرداخته است. در اين‌باره، سه آموزه‌ مشترك مهدوي: مشخص نبودن وقت ظهور، اشراط‌الساعه بودن زمان ظهور و اصل مهدي باوري، بازشناسي گرديد كه در برخي تفاسير فريقين مورد توجه قرار گرفته است.