تأثير عمليات همگن‌سازي بر ريزساختار و سختي ساختار ريختگي سوپرآلياژ GTD111

هدف از اين پژوهش، تحقيق اثر عمليات همگن‌سازي بر ريزساختار ريختگي و سختي سوپرآلياژ پلي‌كريستال GTD111 است. انجام عمليات همگن سازي در شرايط بهينه، پارامتري تأثيرگذار بر انجام صحيح عمليات حرارتي آنيل جزئي و پيرسازي آلياژ است. اين سوپرآلياژ به روش ذوب القايي تحت خلاء ريخته‌گري شد و سپس در دماي 1200 و 1220 درجه سانتي‌گراد و زمان‌هاي مختلف تحت عمليات همگن‌سازي قرار گرفت. بررسي‌هاي ريزساختاري شامل بررسي جدايش‌ها، فازهاي كاربيدي، يوتكتيك و رسوبات گاماپرايم اوليه به روش ميكروسكوپ نوري و ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشان داد كه جدايش عناصر آلومينيوم و تيتانيوم در مناطق بين دندريتي و تنگستن در مركز دندريت در حالت ريختگي وجود داشته كه پس از همگن‌سازي در دماي 1220 به مدت دو ساعت به‌طور تقريبي حذف شده است. كسر حجمي كاربيدها، يوتكتيك و گاماپرايم اوليه به‌ترتيب از 6%، 10% و 28% در حالت ريختگي به 4%، 7% و 41% پس از همگن‌سازي در دماي 1220 درجه سانتي‌گراد به مدت دو ساعت كاهش يافته است. سختي سوپرآلياژ GTD111، در شرايط بهينه همگن‌سازي به مقدار 440 ويكرز رسيده كه مقدار مطلوبي براي اين آلياژ است.