بررسي اثرات صلبيت فونداسيون در مسير گسلش در گسل هاي شيب لغز معكوس

وقوع زمين‌لرزه‌هاي بزرگ در نزديكي شهرهايي كه در حوزه‌ي نزديك قرار دارند غيرقابل انكار است. حركت زمين در حوزه‌ي نزديك، خصوصيات متفاوتي نسبت به حوزه‌ي دور از گسل دارد. پس از زمين‌لرزه‌هاي مخربي همانند: لاندرز )كاليفرنيا، ۱۹۹۲(، چي چي )تايوان، ۱۹۹۹(، و كوجاالي )تركيه، ۱۹۹۹(، جامعه‌ي مهندسي به فكر درنظر گرفتن ويژگي‌هاي متفاوتي در طراحي سازه‌هاي نزديك گسل افتاده است؛ كه يكي از آن‌ها، گسلش سطحي است. با توجه به اينكه اثر مخرب گسلش سطحي در بسياري از آيين‌نامه‌هاي طراحي سازه‌ها در برابر زلزله ناديده گرفته شده است، در نوشتار حاضر به بررسي اثر مخرب آن پرداخته شده است. در پژوهش حاضر، با استفاده از نرم‌افزار اجزاء محدود A‌B‌A‌Q‌U‌S به بررسي اثر صلبيت فونداسيون در تغيير مسير گسلش پرداخته شده و لايه‌ي خاك و فونداسيون گسترده با ضخامت‌هاي مختلف و با اعمال اندركنش خاك و فونداسيون، تحت جابه‌جايي‌هاي ناشي از زلزله قرار گرفته‌اند. نتايج نشان داده است كه افزايش صلبيت فونداسيون، موجب تغيير مسير گسلش مي‌شود.