بررسي آزمايشگاهي اثر نانوسيليس در پارامترهاي مقاومتي و تحكيم خاك‌هاي رسي كرج

امروزه بهسازي خاك‌هاي مسئله‌دار به عنوان يكي از چالش‌هاي مهندسان ژئوتكنيك مورد توجه زيادي قرار گرفته است. از آنجا كه خاك‌هاي مسئله‌دار، منشأ ثانويه دارند و حاصل هوازدگي شيميايي هستند؛ معمولاً پراكندگي زيادي در سطح زمين دارند. از جمله خاك‌هاي مسئله‌دار، رس‌ها هستند كه با توجه به خصوصيات ضعيف مقاومتي، مشكلات نشست و پتانسيل واگرايي خود، مشكلات زيادي را در بستر سازه‌ها ايجاد مي‌كنند. يكي از روش‌هاي كنترل مسائل ناشي از خاك‌هاي مسئله‌دار، تثبيت شيميايي آن‌هاست. در مطالعه‌ي حاضر، با افزودن نانوسيليس به نوعي از خاك رسي پهنه‌ي شهر كرج، رفتار مقاومتي خاك‌هاي مسئله‌دار بررسي شده است. به اين منظور پس از انجام آزمايش‌هاي شاخص روي خاك پايه، نانوسيليس در درصدهاي ۰٫۵، ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ به خاك مورد مطالعه افزوده و آزمايش‌هاي برش مستقيم، مقاومت فشاري تك‌محوري و تحكيم روي آن‌ها انجام شده است. همچنين به منظور بررسي و مقايسه‌ي ويژگي‌هاي بافتي، خاك قبل و بعد از تثبيت با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني روبشي (S‌E‌M) تصويربرداري شده است. نتايج نشان داد كه افزودن نانوسيليس تا ۲٪، موجب افزايش پارامترهاي مقاومتي (شامل چسبندگي و زاويه‌ي اصطكاك داخلي) و كاهش ضرايب تراكم‌پذيري و تورم خاك مورد مطالعه شده است.