مديريت تلفيقي منابع آب سطحي و زيرزميني با استفاده از الگوريتم جفت‌گيري زنبورعسل

در پژوهش حاضر، به بهره‌برداري تلفيقي بهينه از منابع آب سطحي و زيرزميني در زيرحوضه‌ي نجف‌آباد كه يكي از مهم‌ترين محدوده‌هاي مطالعاتي در حوضه‌ي آبريز گاوخوني است، پرداخته شده و براي انجام آن از روش اتصال مدل‌هاي شبيه‌سازي ـ بهينه‌سازي با كمك شبكه‌ي عصبي مصنوعي و الگوريتم جفت‌گيري زنبورعسل استفاده شده است. ضمن اتصال مدل‌هاي بهينه‌ساز و شبيه‌ساز به يكديگر، به ارائه‌ي سياست بهره‌برداري بهينه در ۳ دوره‌ي خشك، نرمال و ترسالي پرداخته شده است. با توجه به نتايج حاصل، مدل شبكه‌ي عصبي منتخب با مقدار ضريب تبيين بيش از ۰٫۹۹ و خطاي كمتر از ۶٪ در بخش اعتبارسنجي توانسته است براي پيش‌بيني، عملكرد سطح ايستابي آبخوان را به خوبي شبيه‌سازي كند. در بخش بهره‌برداري تلفيقي، مدل توانسته است ميانگين سطح ايستابي در آبخوان را به ترتيب در ۳ دوره‌ي ترسالي، نرمال و خشكسالي در منطقه‌ي چپ مطالعاتي به ميزان ۲٫۳، ۰٫۷۵ و ۱٫۳۶ متر و در منطقه‌ي راست مطالعاتي به ميزان ۲٫۱۴، ۱٫۱۴ و ۰٫۸ متر بهبود بخشد.