بررسي نقش المان هاي چوبي در بهبود عملكرد لرزه يي و تغيير الگوي ترك خوردگي ديوارهاي بنايي

ساختمان‌هاي بنايي، متداول‌ترين نوع سازه در ايران هستند كه علي‌رغم مقاومت فشاري مطلوب، به‌دليل ضعف ناشي از مقابله با نيروهاي برشي، و به‌دليل كمبود شكل‌پذيري، در برابر نيروهاي جانبي آسيب‌پذيرند و نشان داده‌اند كه جاگذاري اعضاء چوبي در ديوارهاي بنايي، عملكرد آن‌ها را بهبود بخشيده است. مزيت چوب، قيمت ارزان و در دسترس بودن آن در روستاها و شهرهاي توسعه‌نيافته است. در نوشتار حاضر، تأثير نحوه‌ي قرارگيري و تعداد المان‌هاي چوبي به‌كار رفته، جهت بهبود عملكرد ديوار بنايي بررسي شده است. پس از بررسي مدل‌هاي آزمايشگاهي مرتبط، نمودار بار ـ جابه‌جايي ديوارهاي بنايي مسلح شده با المان‌هاي چوبي، از تحليل استاتيكي غيرخطي استخراج و تأثير المان‌هاي چوبي در ويژگي‌هاي مقاومتي و تغيير الگوي ترك‌خوردگي ديوار در ۴ مدل بررسي شده است. نتايج نشان داده‌اند كه بهترين عملكرد بين مدل‌هاي پژوهش، مربوط به ديوار تقويت شده با قاب چوبي است كه ۹۳٪ افزايش مقاومت نهايي نسبت به ديوار غيرمسلح داشته است.