تأثير آموزش مهارت حل مسئله بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به ديابت بارداري

THE EFFECTS OF PROBLEM SOLVING SKILLS TRAINING ON QUALITY OF LIFE IN WOMEN WITH GESTATIONAL DIABETES

پيش‌زمينه و هدف: يكي از مشكلات پزشكي شايع در دوران حاملگي اختلال تحمل گلوكز است. نظر به اينكه ديابت بارداري با اثرات سوء بر مادر و جنين همراه است، همچنين بر ابعاد مختلف كيفيت زندگي بيمار تأثير دارد، بنابراين انجام اقدامات لازم جهت كاهش عوارض بيماري و ارتقاء كيفيت زندگي زنان مبتلا به ديابت بارداري، ضروري است. لذا اين مطالعه باهدف تعيين تأثير آموزش مهارت حل مسئله بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به ديابت بارداري، در شهر زنجان مي‌باشد. مواد و روش كار: اين پژوهش به روش كارآزمايي باليني انجام شده است. نمونه‌ها شامل 76 مادر مبتلا به ديابت بارداري بودند. با استفاده از روش تقسيم تصادفي بلوكه‌اي، 38 نفر در گروه مداخله و 38 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه كيفيت زندگي 26 SF استفاده شد. در گروه مداخله آموزش حل مسئله طي 6 جلسه 60-45 دقيقه‌اي برگزار شد و گروه كنترل مراقبت‌هاي روتين را دريافت كردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS، آزمون‌هاي كلموگروف اسميرنوف، فريدمن، تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر، من ويتني و تي مستقل مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد ميانگين نمرات كيفيت زندگي گروه مداخله قبل از مداخله 32/10±73/44 و در گروه كنترل 58/8±09/43 بود كه با در نظر گرفتن آزمون من ويتني تفاوت آماري معني‌داري وجود نداشت و بعد از مداخله در گروه مداخله 80/14±65/75 و در گروه كنترل 22/13±40/44 بود كه اين اختلاف ازنظر آماري معنادار بود (05/0p<). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر آموزش حل مسئله مي‌تواند به‌عنوان بخشي از مراقبت جامع دوران بارداري مفيد بوده و لذا موجب ارتقاء كيفيت زندگي مادران مبتلا به ديابت بارداري گردد.

Background & Aims: One of the common medical problems in pregnancy is impaired glucose tolerance. Due to the fact that gestational diabetes is associated with adverse effects on mother and fetus, it also effects on different dimensions of patient's quality of life, so it is essential to take necessary measures to reduce side effect of the disease and promote the women’s quality of life with gestational diabetes mellitus. This study aims to the effects of problem-solving skills training on quality of life in women with gestational diabetes in Zanjan. Materials & Method: This is a clinical trial study. Samples included 76 women with gestational diabetes. Using randomized blocking method, thirty-eight subjects in the intervention group and thirtyeight subjects in the control group. Data was collected using SF26 quality of life questionnaire. In the intervention group, the problem-solving training session was held in 6 sessions of 45-60 minutes and the control group was received routine care. Data were analyzed using SPSS software, Kolmogorov- Smirnov, Friedman, repeated measures, Mann-Whitney and independent T-tests. Result: The results show that mean score of quality of life in the intervention group was 44.73 ± 10.32 before the intervention this difference was statistically unsignificant and 43.09 ± 8.58 in the control group and 75.65 ± 14.80 in the intervention group and The control group was 44.4 0± 13.22 after the intervention this difference was statistically significant (p <0.05.( Conclusion: problem-solving skills training can be useful as part of comprehensive pregnancy care and can improve mother’s quality of life with gestational diabetes.