تأثير سليمارين در كاهش سطح افزايش يافته آنزيم‌هاي كبدي و پيامد زودرس در بيماران با مسموميت دارويي بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه

THE EFFECT OF SILYMARIN ON DECREASING THE ELEVATED LEVELS OF LIVER ENZYMES an‎d EARLY OUTCOME IN PATIENTS WITH DRUG POISONING ADMITTED IN INTENSIVE CARE UNIT

پيش‌زمينه و هدف: مسموميت به‌ عنوان يك معضل حائز اهميت در بهداشت عمومي مطرح است. ما در اين مطالعه به بررسي اثرات سلمارين در كاهش سطح افزايش يافته آنزيم‌هاي كبدي و پيامد زودرس در بيماران با مسموميت داروئي بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه پرداخته‌ايم. مواد و روش كار: در اين مطالعه مقطعي 65 بيمار با مسموميت طي سال 1394 موردبررسي قرار گرفتند. اطلاعات جمعيت شناختي بيماران (سن – جنس) ميزان اوليه آنزيم‌هاي كبدي در بدو بستري و بعد از دريافت دارو وارد چك‌ليست شده و پيامد بيماران موردبررسي قرار گرفت. بيماران با سابقه مصرف الكل – بيماري هم‌زمان ديگر مثل هپاتيت ويروسي و حاملگي از مطالعه كنار گذاشته شدند. يافته‌ها: در گروه آزمون ميزان ALT 24 بيمار (58.5 درصد) كاهش داشته و ميزان ALT 17 بيمار (41.5 درصد) كاهش نداشته كه در مقايسه با گروه شاهد، نشان‌دهنده اختلاف آماري است (0.04= P). هم چنين در گروه آزمون 21 بيمار (51.2 درصد) بهبودي در سطح AST داشتند ولي در 20 بيمار (48.8 درصد) موردي از كاهش AST وجود نداشت. كه در مقايسه با گروه شاهد اين تفاوت هم معني‌دار است (0.03= P). در خصوص الكالين فسفاتاز سرم در گروه آزمون و شاهد اختلاف آماري وجود نداشت (0.26= P). مطابق آزمون آماري كاپلان ماير بيماران گروه آزمون در زمان كوتاهتري بهبودي سطح آنزيم ها داشته و به بخش منتقل شده و يا زودتر ترخيص شده اند. بحث و نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه سلمارين باعث كاهش ميزان آنزيم‌هاي كبدي و ترخيص زودتر از بيمارستان و يا انتقال به بخش از ICU شده و در كنار درمان‌هاي رايج مسموميت مي‌تواند مورداستفاده قرار گيرد.

Background & Aims: Poisoning as an important dilemma of public health. In this study, we investigated the effects of Silymarin on decreasing elevated levels of liver enzymes and early outcome in patients with drug poisoning admitted to the intensive care unit. Material & Methods: In this cross-sectional study, 65 patients with poisoning were evaluated during 1394. The patients’ demographic information (age - sex), the initial level of liver enzymes was checked at the time of admission and after taking the drug and also the outcome of the patients was evaluated. Patients with history of alcohol consumption, another co-morbidity such as viral hepatitis and pregnancy were excluded. Results: In the group receiving the drug, ALT was decreased in 24 patients (58. 5%) and was not decreased in 17 patients (41. 5%), compared with the control group, the difference was statistically significant (P = 0. 04). In the intervention group, 21 patients (51. 2%) had recovery in the AST levels, but in 20 (48. 8%) cases, there was no reduction in AST. This difference is significant in comparison with the control group (P = 0. 03). In the control group, AST was decreased in 6 patients (20%), but in 18 (75%) patients no decrease was observed, this difference was significant between the two groups (P=0. 03). There was no significant difference in serum alkaline phosphates between interventio and control groups (P = 0. 26). According to Kaplan-Meier analysis, the patients in the intervention group had a faster recovery in the level of enzymes and have been transmitted to ward or discharged earlier. Discussion: The present study shows that Silymarin reduces liver enzymes and causes the patients be discharged or transmitted earlier than usual to the ward and can be used in other cases in addition to the current treatment of poisoning.