بررسي تاثير دلقك درماني بر افسردگي كودكان مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني

The Effect of Clown Therapy on Depression of Children with Cancer Undergoing Chemotherapy

سرطان يك بيماري شايع در كودكان است. شيمي درماني به عنوان يكي از مهمترين درمان هاي سرطان، با احساس افسردگي همراه است كه مي تواند اثرات منفي بر روند درمان به دنبال داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعيين تاثير دلقك درماني بر افسردگي كودكان مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني بود.روش: مطالعه كارآزمايي باليني حاضر، بر روي 77 كودك 7 تا15 ساله مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني در يكي از بيمارستانهاي آموزشي شهر زاهدان در سال 1397 انجام شد. نمونه گيري به روش در دسترس صورت گرفت. محقق با پوشيدن لباس دلقك به كودكان خوش آمد مي گفت و به استقبال آنان مي رفت. گروه مداخله به مدت 2 هفته و هر هفته 2 جلسه به مدت 2 ساعت در اتاق بازي بخش انكولوژي كودكان به همراه دلقك، در بازيهاي گوناگوني شركت كردند. گروه شاهد مراقبتهاي روتين بخش را دريافت كردند. مقياس افسردگي كودكان ( child depression inventory(cdi) قبل و بلافاصله بعد از مداخله به روش مصاحبه تكميل گرديد. يافته ها: ميانگين نمره افسردگي در گروه مداخله، پس از مداخله(15/21 plusmn;28/94) نسبت به قبل از مداخله(13/99 plusmn;37/92)كاهش معني داري داشت (0/001>p)؛ در حالي كه در گروه شاهد اين تفاوت معني دار نبود. ميانگين تغييرات نمره افسردگي بعد از دلقك درماني در دو گروه مداخله و شاهد تفاوت معني دار داشت(0/001>p).نتيجه گيري: دلقك درماني باعث كاهش افسردگي در كودكان مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني مي شود. با توجه به اثرات منفي افسردگي بر روند درمان اين كودكان، بكارگيري اين روش در بخشهاي باليني كودكان توصيه مي گردد.

Cancer is a common disease in children. Chemotherapy, as one of the most important treatments for cancer, is associated with feeling of depression that can have negative effects on the treatment process. The aim of this study was to determining the effect of clown therapy on depression in children with cancer under chemotherapy. Methods: This clinical trial study, was carried out on 77 children aged 7-15 years with cancer undergoing chemotherapy in one of the educational hospitals of Zahedan in 2018. The participants were selected using convenience sampling method. The researcher was dressed as a clown and welcomed the children. The intervention group and clown participated in various games during two weeks (each week 2 sessions and each session for 2 hours) in the oncology department room. The control group received routine care. Data were collected by Child Depression Inventory (CDI) before and immediately after the intervention. Results: The mean depression score in intervention group after intervention (28.94 ± 15.21) was significantly lower than before intervention (37.92 ± 13.98) (P < 0.001), whereas in the control group, this difference was not significant. The mean difference scores of depression after clown therapy between the two groups was significant (P < 0.001). Conclusions: Clown therapy reduces depression in children with cancer under chemotherapy. Considering the negative effects of depression on the treatment of these children, the use of this method in children's clinical units is recommended.