عنوان مقاله :
سرواپيدميولوژي توكسوكاريازيس در كودكان 12-2 سال مراجعهكننده به مراكز بهداشتي - درماني شهر كرمانشاه در سال 1397
عنوان به زبان ديگر :
Seroepidemiology of Toxocariasis in 2-12-year-old Children Refered to Health Centers in Kermanshah during 2018
پديد آورندگان :
منصوري سيروان دانشگاه علوم پزشكي همدان , فلاح محمد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي , مقصود اميرحسين دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي , متيني محمد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي
كليدواژه :
توكسوكاريازيس , توكسوكارا كنيس , سرواپيدميولوژي
چكيده فارسي :
توكسوكاريازيس (toxocariasis) يكي از عفونت هاي مشترك بين انسان و حيوان مي باشد كه با توجه به بومي بودن آن در كشور و منطقه مي تواند به عنوان يك مشكل بهداشتي در گروه هاي آسيب پذير محسوب گردد. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف برآورد ميزان خطر آلودگي به توكسوكارا كنيس و مواجهه با انگل آن در كودكان انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه توصيفي مقطعي حاضر در ارتباط با 621 كودك 122 ساله مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر كرمانشاه انجام شد. پس از نمونه برداري و ثبت ويژگي هاي جمعيت شناختي، نمونه ها از نظر وجود آنتي بادي igg ضد توكسوكارا كنيس با استفاده از روش الايزا مورد سنجش قرار گرفتند. تجزيه و تحليل داده ها نيز با استفاده از نرم افزار spss و آزمون دقيق فيشر انجام شد.يافته ها: از ميان 621 نمونه سرم كه در اين مطالعه مورد آزمايش قرار گرفتند، هشت نمونه (1.3 درصد) از نظر وجود آنتي بادي ضد توكسوكارا كنيس مثبت بودند كه از اين تعداد ، پنج نفر پسر و سه نفر دختر بودند و تمامي آن ها در مناطق شهري سكونت داشتند. هيچ يك از اين افراد سابقه خاك خواري، لمس و بازي با سگ را نداشتند و تنها در محل زندگي يك كودك، سگ نگهداري مي شد.نتيجه گيري: نتايج نشان دادند كه ميزان شيوع سرمي آلودگي به توكسوكاريازيس در كودكان مورد بررسي نسبتاً پايين است؛ هرچند كه تاييد كننده برقراري چرخه انتقال انگل در منطقه مي باشد؛ از اين رو با توجه به اهميت بهداشتي آن، تدوين و اجراي راه كارهايي به منظور كنترل و پيشگيري از اين عفونت در ميزبانان نهايي انگل جهت كاهش هرچه بيشتر عفونت هاي انساني، لازم و ضروري به نظر مي رسد.
چكيده لاتين :
Toxocariasis is a common infection between humans and animals, which can be considered as a health issue in vulnerable populations due to its indigenous nature to the country and the region. Therefore, the purpose of this study was to estimate the risk of contamination with Toxocara canis infection and exposure to its parasite in children. Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was performed on 621 children aged 2 to12 years referred to health centers in Kermanshah, Iran. After sampling and recording the demographic characteristics, the samples were tested for anti-T. canis antibody (IgG) by enzyme-linked immunosorbent assay method. Data analysis was done using SPSS software and Fisher's exact test. Results: Out of 621 tested serum samples, 8 samples (1.3%) were positive for anti-Toxocara IgG antibodies. Of these, 5 and 3 samples were from male and female patients all living in urban areas. It is noteworthy that none of these individuals had a history of earth-eating, as well as touching or playing with the dog. However, a dog was kept at one of the child's home. Conclusion: The results of the study showed a relatively low prevalence of toxocariasis infection in children, although the findings confirmed the establishment of the parasite transmission cycle in the region. Therefore, considering the importance of hygiene issues, it is necessary to develop and implement strategies for controlling and preventing the infection in the definitive hosts of the parasite in order to reduce the incidence of human infections.
عنوان نشريه :
پزشكي باليني ابن سينا
عنوان نشريه :
پزشكي باليني ابن سينا