تظاهرات باليني و پاراكلينيكي بيماران hiv مثبت در سطوح مختلف cd4

Clinical and Para Clinical Manifestations of HIV-Positive Patients at Different Levels of CD4

نقص در عملكرد سيستم ايمني افراد آلوده به ويروس نقص ايمني انساني (hiv: human immunodeficiency virus) خطر بروز عفونت هاي فرصت طلب را افزايش مي دهد. در اين راستا، مطالعه به منظور تعيين سطوح مختلف cd4 در بيماران hiv مثبت و ارتباط آن با تظاهرات باليني و پاراكلينيكي بيماران انجام شد.مواد و روش ها: در مطالعه مقطعي حاضر در مجموع 94 بيمار مبتلا به hivمراجعه كننده به مراكز مشاوره بيماري هاي رفتاري و بيمارستان سيناي همدان طي سال هاي 1393 تا 1394 مورد بررسي قرار گرفتند. پس از اخذ رضايت نامه كتبي، اطلاعات دموگرافيك، سابقه بيماري هاي زمينه اي، علائم و سندرم هاي باليني، سوابق درماني و سطح سرمي cd4با استفاده از روش فلوسيتومتري بيماران بررسي گشته و در پرسشنامه ثبت شد و با استفاده از نرم افزار spss 16 مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.يافته ها: از ميان 66 بيمار hiv مثبت، 70.2 درصد (38 نفر) مرد و 29.8 درصد (28 نفر) زن با ميانگين سني 10.04 ±40.06 سال بودند. از نظر تقسيم بندي مرحله باليني بيماري نيز 11 نفر (11.7 درصد) در مرحله اول، 36 نفر (38.3 درصد) در مرحله دوم و 34 نفر (36.2 درصد) در مرحله سوم قرار داشتند. بر مبناي نتايج، ميانگين cd4 بيماران در شروع درمان ضد رتروويروسي معادل 241.13 ±284.56 و در طول درمان برابر با ±271.42 377.19 سلول در هر ميكروليتر بود. اختلاف ميانگين cd4 قبل و بعد از درمان ضد رتروويروسي نيز از نظر آماري معنادار بود (0.001=p). شايع ترين علائم باليني بيماران عبارت بودند از: سرفه و خلط (29.9 درصد)، آفت دهان (12.7 درصد)، كاهش وزن (11.7 درصد) و تب (7.4 درصد). بر مبناي نتايج، بين ميانگين مقادير مربوط به آزمايشات شامل: شمارش پلاكت ها، هموگلوبين و آلكالين فسفاتاز در سطوح مختلف cd4اختلاف معناداري وجود داشت (p<0/05).نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي حاصل از مطالعه حاضر مي توان گفت كه با شروع درمان آنتي رتروويروسي، سطح سرمي cd4 در بيماران افزايش مي يابد و شروع هر چه سريع تر درمان هاي ضد رتروي ويروسي در بيماران مبتلا به hiv ضروري به نظر مي رسد.

Human immunodeficiency virus (HIV)-infected people are at higher risk of opportunistic infections due to immunodeficiency. The current study aimed to evaluate the different levels of CD4 in HIV-infected patients and its relationship with clinical and paraclinical manifestations of the patients. Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted on 94 HIV-infected patients referred to the Counseling Centers for Behavioral Diseases and Sina Hospital in Hamadan, from 2014 to 2015. At the commencement of the study, written consent was obtained from the participants. Thereafter, demographic data, history of underlying diseases, symptoms and clinical syndromes, medical history, and serum CD4 levels were evaluated by flow cytometric recorded in the questionnaire and data were analyzed in SPSS software(version 16). Results: Out of 66 HIV-positive patients, 70.2% (n=38) were male and the mean age of the patients was 40.06±10. 04 years. In terms of classification of the clinical stage of the disease, the patinets in the first, second, and third stages were reported as 11 (11.7%), 36 (38.3%) and 34 (36.2%), respectively. The mean serum CD4 count of the patients at the beginning of antiretroviral therapy was measured at 284.241±284 and 377.19±271.41 cells /μl, respectively. The difference in the mean of serum CD4 count before and after antiretroviral therapy was revealed to be statistically significant (P=0.001). The most common clinical symptoms observed included cough and sputum (29.9%), oral aphthous ulcer (12.7%), weight loss (11.7%), and fever (7.4%). Based on the results of the study, there was a significant difference between the mean of platelet count, hemoglobin and alkaline phosphatase at different levels of CD4 (P<0.05). Conclusion: According to the results of the present study, serum CD4 levels rise with the initiation of antiretroviral therapy in HIV infected patients; therefore, early antiretroviral therapy in HIV-infected patients with any serum CD4 level is of paramount importance.