اصول حاكم بر مسير دستيابي به اهداف در برنامه‌ريزي از منظر قرآن كريم

يكي از مهم‌ترين وظايف مديريت، برنامه‌ريزي است كه در منابع و آموزه‌هاي اسلامي نيز بر آن تأكيد شده است. دست‌يابي به اهداف سازماني در برنامه‌ريزي از راه‌هاي متعددي امكان‌پذير است. در ديدگاه مادي و غير‌الهي، تنها راه رسيدنِ به اهداف مهم است، اما اينكه از چه راهي و با رعايتِ چه اصول و قواعدي، چندان اهميتي ندارد؛ چنانكه پيروان ماكياول معتقدند: براي رسيدن به اهداف، مي‌توان تمامِ ابزارها و وسايل را توجيه كرد! اما در ديدگاه اسلامي، به‌ويژه قرآن كريم، براي دست‌يابي به اهداف، اصول و قواعد متعددي را بايد رعايت كرد كه چه‌بسا رعايت اين اصول و قواعد مهم‌تر از دست‌يابي به اهداف ‌باشد . با توجه به تبيين نشدن اين اصول و قواعد، پژوهش حاضر با روش «توصيفي- تحليلي»، با بررسي و مطالعۀ دقيقِ قرآن كريم، به تبيين اصول حاكم بر مسير دست‌يابي به اهداف در برنامه‌ريزي از منظر قرآن كريم پرداخته و اصولي همچون «مشروعيتِ ابزار و وسيله»، «تلاش و كوشش»، «اجتناب از عجله و شتابزدگي»، «امداد‌هاي غيبي»، «توكل»، «توسل»، «اميد» و «صبر و استقامت» را به عنوان اصول حاكم بر مسير و راهِ دست‌يابي به اهداف در برنامه‌ريزي تبيين نموده است.