گزارش موردي از تاثير فيزيوتراپي بر اختلالات مفصل گيجگاهي فكي به دنبال شكستگي سمفيزيس استخوان منديبل

A Case Report of Effect of Physical Therapy on Temporomandibular Joint Dysfunction Following Mandibular Symphyseal Fracture

اختلال در مفصل گيجگاهي فكي (tmj: temporomandibular joint) به دنبال شكستگي استخوان منديبل مي تواند موجب محدوديت حركتي دهان به ويژه در بازشدن، آتروفي عضلات و درد شود. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير روش هاي موبيليزاسيون دستي همراه با ساير مداليتي هاي فيزيوتراپي بر بهبود عملكرد مفصل tm در يك بيمار با شكستگي سمفيزيس استخوان منديبل انجام شد.معرفي بيمار: بيمار دختري 16 ساله بود كه با محدوديت حركتي و درد شديد در ناحيه فك كه موجب ناتواني بيمار در بازكردن دهان شده بود به كلينيك فيزيوتراپي بيمارستان بعثت دانشگاه علوم پزشكي همدان مراجعه نموده بود. بيمار يك ماه قبل در اثر شكستگي در ناحيه سمفيزيس استخوان منديبل تحت جراحي باز براي جااندازي و ثابت كردن محل شكستگي قرار گرفته بود. شدت درد بيمار توسط vas (visual analog scale) و حداكثر باز شدن دهان از طريق اندازه گيري فاصله بين لبه دندان هاي پيشين مركزي در فك بالا و پايين با استفاده از خط كش و بر حسب ميلي متر اندازه گيري شد. سپس، پنج جلسه درمان فيزيوتراپي به صورت يك روز در ميان شامل: tens (transcutaneous electrical nerve stimulation) ، اولتراسوند، كيسه گرما و روش هاي موبيليزاسيون دستي ميتلند (maitland) براي هر دو مفصل tm انجام شد. پس از پنج جلسه فيزيوتراپي، درد بيمار به طور قابل توجهي كاهش يافت و حداكثر باز شدن دهان نيز بهبود يافت.نتيجه گيري: مداخلات درماني فيزيوتراپي شامل مداليتي هاي فيزيكي همراه با روش هاي موبيليزاسيون دستي مي توانند يك روش موثر در درمان اختلالات مفصل tm پس از شكستگي هاي استخوان منديبل باشند و موجب بهبود سريع تر عملكرد اين مفصل شوند.

Temporomandibular joint (TMJ) dysfunction following Mandibular fractures can lead to limitation of jaw movement especially month opening, pain, and muscular atrophy. In this regard, the current study aimed to determine the effect of manual mobilization along with other physiotherapy modalities on the improved function of TMJ in a patient with Mandibular symphyseal fracture. Case Presentation: A 16-year-old girl with a complaint of severe jaw pain and disability of mouth opening was referred to physical therapy clinic of Besat Hospital affiliated to Hamadan University of Medical Sciences. The patient underwent an open surgical treatment due to mandibular symphyseal fracture. A visual analog scale was used for the measurement of pain intensity and the maximal mouth opening was obtained by measuring the distance of the maxillary and mandibular central incisal edges using a dental ruler scaled in millimeters. Thereafter, physical therapy treatment was administered to both TM joints for five sessions every other day. The physiotherapy sessions included Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation (TENS), ultrasound, hot pack, and Maitland manual mobilization techniques. The patient demonstrated significant reduction in pain and improved maximal mouth opening upon the completion of 5-session physical therapy treatment. Conclusion: Physical therapy treatment which includes physical modalities along with manual mobilization techniques may be an effective method in the management of TMJ dysfunctions following mandibular symphyseal fracture leading to faster improvement in the function of this joint.