تبارشناسي مفهوم سرمايۀ ديني و شاخص‌سازي آن متناسب با جامعه ايران

مفهوم دين و دين‌داري به سبب اهميت آن‌ها در زندگي انسان، از ديرباز مورد توجه بسياري از انديشمندان و دين‌پژوهان بوده است. مطالعات انجام شده در اين حوزه شامل پيمايش‌هاي كمّي درباره سنجش ميزان دين‌داري كنش‌گران و ارتباط متقابل آن با متغيرهاي مختلف، مطالعات كمّي و كيفي در رابطه با انواع دين‌داري و مطالعات اسنادي درباره تحولات دين‌داري در ايران است. مهم‌ترين خلاء موجود در اين مطالعات، توجه اندك پژوهشگران به مفاهيم اساسي و بومي‌سازي آن‌ها‌ست. سرمايۀ ديني از جمله اين مفاهيم اساسي است كه كمتر مورد توجه قرار گرفته است. در اين مقاله تلاش شده با روش اسنادي، نخست به تبارشناسي مفهوم سرمايۀ ديني از نظر انديشمندان پرداخته و آن‌گاه مؤلفه‌هاي بومي‌شده سرمايۀ ديني متناسب با جامعۀ ايران تدوين شده و در پايان تعريفي متناسب از سرمايۀ ديني ارايه گردد.