آسيب‌شناسي فرايند توليد برنامه در تلويزيون (مطالعۀ موردي: برنامه ماه عسل 1394)

از ميان ابعاد سه‌گانه بررسي تلويزيون كه شامل: توليد، محتوا و مخاطب است، به‌طور ويژه درباره بررسي آسيب‌شناسي فرآيندهاي توليد برنامه ماه عسل از ديدگاه صاحب‌نظران حوزه فرهنگ و رسانه است. در اين پژوهش از ادبيات مفهومي متناسب با حوزۀ فرايند توليد رسانه استفاده شد و روش تحقيق آن مطالعۀ كيفي است كه با بهره‌گيري از تكنيك مصاحبۀ عميق با متوليان توليد و صاحب‌نظران صورت گرفت. بر اساس يافته‌هاي تحقيق، به‌طوركلي نبود سياست‌هاي شفاف و دستورالعمل‌هاي توليدي مشخص، از جمله آسيب‌هاي اصلي در بخش توليد برنامه‌هاي تلويزيون است. به‌طور ويژه، در برنامه ماه عسل تكراري‌شدن موضوعات سوژه‌ها باعث جذابيت كمتر آن نسبت به سال‌هاي گذشته شده است. از سوي ديگر تأكيد برنامه‌سازان به مخاطب‌پژوهي بر اساس نظرسنجي باعث توجه كمتر به ساير روش‌هاي مخاطب‌پژوهي و پژوهش‌هاي محتوايي همچون «تحليل دريافت، تحليل محتوا، تحليل روايت، مصاحبه و ساير پژوهش‌هاي ضروري» براي ارزيابي از چنين برنامه‌هايي شده است. در مجموع به نظر مي‌رسد كه برنامۀ ماه عسل براي بهبود كيفيت برنامه‌سازي در سال‌هاي آينده در زمينۀ سياست‌هاي توليد، مخاطب‌شناسي و پژوهش نيازمند بازنگري است.