تحليل محتواي چكيدۀ رساله‌هاي دكتراي علم اطلاعات و دانش‌شناسي از سال ۱۳۷۶-۱۳۹۳

هدف: هدف پژوهش حاضر تحليل محتواي رساله‌هاي دكتراي علم اطلاعات و دانش‌شناسي است. روش‌شناسي: روش پژوهش تحليل محتوا و ابزار گردآوري اطلاعات سياهه وارسي است.  براي تحليل موضوعي از رده‌بندي جيتا (JITA) استفاده شد. جامعۀ پژوهش شامل 125 رساله در دانشگاه‌هاي دولتي تهران، فردوسي مشهد، شهيدچمران اهواز و دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران است. يافته‌ها: بيشترين رساله متعلق به سال 1391(20%) و كمترين آن سال 1381(8%) است. 2/55% آنها توسط مردان و 08/44% توسط زنان نگاشته شده است.روش پيمايشي با 8/60 %، پركاربردترين شيوه پژوهشي بود. همچنين4/94 % چكيده‌ها غيرساختاريافته و 6/5% ساختاريافته گزارش شد. بيشترين گرايش موضوعي در حوزه فناوري اطلاعات (2/39%)، كاركردهاي مديريتي (2/31%) و سپس مباحث نظري و عمومي اطلاعات (6/29%) گزارش شد. مقولۀ فرعي «كتابخانه‌ها به‌عنوان مكان فيزيكي» (6/11%) بيشتر مورد اقبال پژوهشگران واقع شده است. همچنين، دكترعلي شكويي و دكترعباس حرّي پركارترين استادان راهنما و مشاور شناخته شدند. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش بر سير صعودي توليد رساله در حوزه فناوري اطلاعات دلالت دارد كه مي‌تواند متاثراز عواملي همچون پذيرش و همگامي با فناوري و در نهايت بهبود زيرساخت‌ها باشد. اصالت و ارزش: تاكنون در زمينۀ تحليل محتواي رساله‌هاي دكتراي علم اطلاعات و دانش‌شناسي ايران پژوهشي صورت نگرفته است.