اثربخشي آموزش نوروفيدبك بر خط پايه الكتروانسفالوگرافي كمي و توجه مستمر كودكان نارسايي توجه/ بيش‌فعالي

Effectiveness of Neurofeedback Training on QEEG Baseline and Sustained Attention in Children with ADHD

پژوهش ­­هاي انجام شده در حوزه ­­هاي مختلف بر مبناي عصب­ روان‌شناختي اختلال بيش فعالي و كمبود توجه تاكيد كرده‌اند. هدف اين پژوهش بررسي تاثير آموزش نوروفيدبك بر خط پايه الكتروانسفالوگرافي كمي و توجه مستمر كودكان دچار ADHD بود. براي اين منظور، طي يك پژوهش­ نيمه آزمايشي در قالب طرح پيش ­آزمون-پس ­آزمون با گروه كنترل، 30 كودك مبتلا به ADHD به شيوه‌ي نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي (نوروفيدبك) و گروه نوروفيدبك­نما (شرايط پلاسيبو) كاربندي شدند. گروه نوروفيدبك 30 جلسه آموزشي، به مدت 15 هفته و 2 جلسه در هر هفته دريافت كردند. گروه ها در ابتدا، در پايان و در پايان و دو ماه بعد از اتمام مداخله، از نظر خط پايه الكتروانسفالوگرافي كمي و عملكرد پيوسته ارزيابي شدند. تحليل كوواريانس چندمتغيره (مانكوا)، نشان داد كه گروه آموزش نوروفيدبك پيشرفت قابل توجهي در خط پايه الكتروانسفالوگرافي كمي و آزمون عملكرد پيوسته در مقايسه با گروه كنترل داشت و اين پيشرفت­ ها در ادامه حفظ شده بود. در گروه آموزش نوروفيدبك فعاليت موج تتا و نسبت امواج تتا/ بتا در نمرات پس­آزمون كاهش داشته است و فعاليت موج بتا و ريتم حسي/ حركتي به صورت قابل توجه ­اي نسبت به نمره پيش ­آزمون افزايش يافته بود. همچنين زمان واكنش، خطاي حذف و خطاي ارتكاب كودكان گروه آموزش در پس ­آزمون و آزمون پيگيري به­ طور معني­داري كمتر از گروه نوروفيدبك­نما بود. به نظر مي رسد آموزش نوروفيدبك، الكتروانسفالوگرافي كمي غيرطبيعي را بهبود مي‌بخشدو در بهبود توجه مستمر كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ بيش­فعالي موثراست.

Studies in various areas have emphasized the neuropsychological basis of Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD). This study aims to evaluate the effect of neurofeedback training (NFT) on quantitative electroencephalography (qEEG) baseline and sustained attention in children with ADHD. For this purpose, a quasi-experimental study with the pretest-posttest control group design was conducted on 30 ADHD children selected by convenience sampling method and randomly divided into two experimental groups, namely a Neurofeedback Group and a Sham-controlled Neurofeedback Group (Placebo conditions). The Neurofeedback Group received 30 training sessions for 15 weeks (two sessions per week). The groups were evaluated before, immediately after, and two months after the intervention in terms of the q-EEG baseline and continuous performance. The multivariate analysis of covariance (MANCOVA) showed that the Neurofeedback Training Group had a significant improvement in terms of the q-EEG baseline and continuous performance compared to the control group, and these improvements were maintained later. In the Neurofeedback Training Group, the theta wave activity and the theta/beta ratio (TBR) decreased in the posttest scores, and the beta wave activity and the sensorimotor rhythm (SMR) increased significantly in the posttest scores compared to the pre-test ones. In addition, the reaction time, omission error and commission error of the children were significantly lower in the Neurofeedback Training Group in the posttest and follow-up test compared to those of the Sham-controlled Neurofeedback Group. Neurofeedback training seems to improve abnormal q-EEG and is effective in improving the sustained attention of children with ADHD.