امكان افزايش توليد محصول گندم در ديمزارهاي گرمسيري ايران

توليد گندم در مناطق ديم گرمسير نقش مهمي در اقتصاد ايران داشته و داراي ظرفيت عظيمي در افزايش توليدات كشاورزي است. گسترش استفاده از ارقام اصلاح شده گندم در مناطق عمده‌اي از ديمزارهاي گرمسيري در دهه هشتاد نسبت به دهه هفتاد حدود 27 درصد افزايش توليد را به همراه داشته است. با اين وجود، شكاف زياد عملكرد در سطح مزارع زارعين در مقايسه با عملكرد ايستگاه‌هاي تحقيقات كشاورزي (98 تا 204 درصد)،نيازمند شناخت عوامل به وجود آورنده شكاف عملكرد و ارايه راهكارهاي مناسب است. شواهد و تجربيات موجود نشان مي‌دهد كه عوامل مديريتي، اطلاعات فني و مديريت زراعيضعيف كشاورزان، توان و آگاهي‌هاي حرفه‌اي كم مروجين، استمرار استفاده از ارقام بومي در برخي مناطق، پايين بودن سطح مكانيزاسيون، عدم انتقال يافته‌هاي تحقيقاتي به مزارع زارعين، عدم نظارت و پيگيري مؤثر بر پيامدها و عواقب كاربرد نوآوري‌هاي ارايه شده،كمبود ماشين‌آلات و ادوات، كوچك بودن و پراكندگي اراضي ديم در زمره عوامل اصلي محدود كننده عملكرد گندم ديم در شرايط موجود مي‌باشند.بنابراين، افزايش توليد گندم مستلزم پذيرش ارقام اصلاح شده به همراه ساير فن‌آوري‌هاي مورد توصيه است. اين فن‌آوري‌هاي مناسب، به توليدات پايدار كشاورزي كمك نموده و آثار سوء عوامل محيطي را محدود مي‌نمايد، هر چند به فعليت رساندن تمامي ظرفيت‌هاي موجود امكان‌پذير نبوده و مورد انتظار نيز نمي‌باشد.