پديد آورندگان :
محمودي، مائده دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي - گروه ارتوپدي فني، تهران , كاوياني، مهسا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي‌درماني اصفهان - مركز تحقيقات اسكلتي عضلاني , پورقاسم، علي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي‌درماني اصفهان - دانشكده علوم توانبخشي - گروه ارتوپدي فني
كليدواژه :
سينماتيك , سينتيك , استئوآرتريت كمپارتمان داخلي زانو , ارتوز سهنقطه فشار
چكيده فارسي :
هدف در راه‌رفتن طبيعي نيروي عكس‌العمل زمين از سمت داخل زانو عبور مي‌كند و يك بازوي اداكتوري حول اين مفصل در سرتاسر مرحله، استانس راه‌رفتن اعمال مي‌كند. اغلب از وجود بازوي اداكتوري و افزايش بار حاصله از آن روي كمپارتمان داخلي زانو، براي توضيح شيوع بالاي استئوآرتريت اين كمپارتمان استفاده مي‌شود. در طول راه‌رفتن عادي، 60 درصد فشار از كمپارتمان داخلي زانو عبور مي‌كند كه اين موضوع موجب درگيري بيشتر اين كمپارتمان در بيماري استئوآرتريت مي‌شود. تغيير راستا و نيروهاي بيومكانيكي روي زانو باعث كاهش درد، افزايش عملكرد، بهبود كيفيت زندگي و متغيرهاي راه‌رفتن مي‌شود. استفاده از ارتوزهاي زانو به منظور برداشتن وزن از كمپارتمان تحت تأثير و كاهش درد زانو در افراد دچار استئوآرتريت زانو توصيه شده است. در اين مطالعه براي بار نخست، تأثير ميزان ارتفاع بار ارتوز بر گشتاور اداكتوري وارده به زانو اندازه‌گيري شد. درنتيجه، هدف از اين مطالعه تغيير ميزان گشتاور ابداكشن وارده از سوي ارتوز براي مقابله با گشتاور اداكشن وارده از زمين (نيروي عكس‌العمل زمين) و بررسي ميزان تأثير حالت‌هاي مختلف ارتوزي بر متغيرهاي كينماتيكي و كينتيكي بود.
روش بررسي اين مطالعه از نوع كار‌آزمايي باليني بود. جهت مطالعه آينده‌نگر و غير‌تصادفي بود. گروهي از افراد مبتلا به استئوآرتريت درجه خفيف تا متوسط زانو كه به مراكز درماني و بيمارستان‌هاي شهر اصفهان مراجعه كردند، بعد از دريافت تأييديه درجه استئوآرتريت مدنظر 2 و 3 از پزشك متخصص، به مركز تحقيقات و پژوهش دانشكده توانبخشي ارجاع داده شدند. تعداد شركت‌كننده با توجه به مقالات پيشين، 10 بيمار مبتلا به استئوآرتريت درجه 2 و 3 در ناحيه داخلي زانو تعيين شد. 10 بيمار مبتلا به استئوآرتريت داخلي خفيف تا متوسط زانو شامل 9 زن و 1 مرد در مطالعه شركت كردند. هر آزمودني 5 شرايط مختلف در مطالعه را سپري كرد. ترتيب و توالي مراحل از طريق قرعه‌كشي براي هر فرد صورت گرفت. اين 5 مرحله شامل بدون ارتوز، ارتوز با طول بار بلند، ارتوز با طول بار رايج، ارتوز با زاويه ابداكشن متوسط و ارتوز با زاويه ابداكشن حداكثر بود. در اين مطالعه به منظور ثبت متغيرهاي كينتيكي و كينماتيكي از سيستم آناليز حركت سه‌بعدي (نسخه 2 / 7 ساخت كشور سوئد) با 7 دوربين (توليد شركت كوآيسس آمريكا) با فركانس 100هرتز و 1 صفحه تشخيص نيروي كيستلر (500 در 600 ميلي‌متر، مدل AA 9260، توليد شركت كيستلر سوئيس) براي‌جمع آوري اطلاعات راه‌رفتن آزمودني‌ها در مركز تحقيقات اختلالات اسكلتي و عضلاني دانشكده توانبخشي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان استفاده شد. نرم‌افزار Visual 3D (ساخت كمپاني سي‌موشن آمريكا، نسخه 4) براي مدل‌كردن داده‌هاي اندام تحتاني استفاده شد. متغيرهاي زماني و مكاني و گشتاورهاي وارد‌شده به مفصل زانو و دامنه حركتي زانو براي هر فرد در تمام مراحل اندازه‌گيري شد. اطلاعات به‌دست‌آمده وارد نرم‌افزار Qualysis و براي مدل‌كردن به نرم‌افزار Visual 3D وارد شد. از نسخه 22 نرم‌افزار SPSS براي تحليل داده‌ها و آزمون شاپيرو ويلكز براي بررسي نرمال‌بودن توزيع داده‌ها استفاده شد. آزمون واريانس اندازه‌گيري‌هاي تكرار‌شده براي مقايسه تأثير ارتوز در متغيرهاي ذكر‌شده در بيماران قبل و بعد ارتوز، استفاده شد.
يافته‌ها بين متغيرهاي زماني و مكاني (سرعت، طول گام، كادنس، درصد فازايستايي) در حالات مختلف ارتوزي با يكديگر و بدون ارتوز، اختلاف معناداري گزارش نشد (P>0/05). بين دامنه حركتي در هر 3 صفحه (ساجيتال، فرونتال، هورزينتال) هيچ تفاوت معناداري در حالات متفاوت ارتوزي ثبت نشد (P>0/05). بيشترين گشتاور اكستنسوري در حالات بدون ارتوز به مفصل زانو وارد شد، ولي نتايج تحليل آماري، اختلاف معناداري را گزارش نكرد (P>0/05). گشتاور اداكتوري به طور معناداري در حالت ارتوز با بازوي اهرمي بلند، كمتر از بدون ارتوز گزارش شد 0/05>P.
نتيجه‌گيري ارتوز با توجه به مداخله‌نكردن در متغيرهاي مكاني و زماني، هيچ‌گونه محدوديت حركتي براي بيماران ايجاد نكرده است. ارتوز با طول بار بلند به دليل بازوي اهرمي بيشتر تأثير معناداري در كاهش گشتاور اداكتوري كمپارتمان داخلي زانو دارد، درنتيجه ممكن است باعث بهبود روند درمان و كاهش گشتاور اداكتوري افراد شود.
چكيده لاتين :
Objective In normal walking, the ground reaction forces pass through the medial compartment of the knee and produce an external adduction torque around the knee joint. External adduction moment of the knee can lead to medial knee osteoarthritis. Adjustment of the knee alignment and modifying the biomechanical forces on the knee can reduce pain, increase performance, and parameters of walking and improve the quality of life. The use of knee orthoses is recommended to remove weight from the affected compartment and reduce pain in patients with knee osteoarthritis. However the effect of the knee orthosis height on external adduction moment and abduction force has not been measured in previous studies, so the purpose of this study was to assess of the new three-point pressure knee orthosis (e-life) on the mentioned parameters in the patients with mild to moderate knee osteoarthritis
Materials & Methods The study subjects were 10 patients (9 females, 1 male) with mild to moderate knee Osteoarthritis (OA) that after receiving OA 2 or 3 degree by a specialist, were referred to the Rehabilitation Research Center of the Faculty of Rehabilitation. Each subject spent five different conditions in the study. Ordering and sequencing of the process was done through randomization for each individual. These five stages included no orthosis, orthosis with long lift length, common-loaded orthosis, medium-angle abdominal orthosis, and maxillary abdominal orthosis. In this study, a three-dimensional QTM motion analysis system (Version 7.2, made in Sweden) with seven 100-kHz camera (Produced by Qualisys, USA) and one Kistler force detection plate (500×600 mm, model AA 9260, manufactured by Kistler, Switzerland) was used to collect the kinetic and kinematic data variables of walking at the Musculoskeletal Research Center of Isfahan University of Medical Sciences. Visual 3D software (C-Motion USA Version 4) was used to musculoskeletal modelling of the lower limb. The temporal and spatial parameter, the moments applied to knee joint and knee range of motion were measured for each individual at all stages. SPSS (version 22) was used for data analysis and Shapiro-Wilk test to verify the normal distribution of data. The repeated-measures ANOVA test was used to compare the effect of orthosis on the parameters mentioned before and after the use of knee orthosis.
Results Spatial parameters did not show significant differences (P>0.05). There was no significant difference between the range of motion in all three pages in different orthodontic states (P>0.05). The maximum extensor torque was applied to the knee joint without brace, but the results of statistical analysis did not show any significant difference (P>0.05). Adductor torque was significantly lower in orthosis with a lower lever arm than without brace (P<0.05).
Conclusion Orthosis did not cause any movement restrictions for the patients. Long-length orthosis has a greater effect on the reduction of external adduction moment. As a result, it may improve the treatment process and improve the quality of life of the users.
