الگوي انسان اقتصادي از ديدگاه اسلام

اين مقاله در صدد پاسخ به اين پرسش است كه الگوي انسان اقتصادي با تكيه بر آموزه‌هاي اسلامي چگونه قابل ترسيم است؟ تعريف اين الگو چيست؟ مهم ترين عنصر يا عناصر اين تعريف كدامند؟ فرضيه‌اي كه مقاله به دنبال اثبات آن مي‌باشد اين است كه مهم ترين قاعده رفتاري در الگوي انسان اقتصادي از ديدگاه اسلام، «بيشينه‌‌سازي بهره‏مندى‏هاى مادي، معنوى و آخرتى با بهترين تركيب» مي‌باشد. ابعاد سه‌گانه وجودي (مادي،‌ معنوي و اخروي) و (مطلق‌گرايي و لذت‌پذيري به عنوان دو امر از امور فطري) از مباني انسان‌شناسي قرآن كريم هستند كه در شكل‌گيري اين الگو نقش بسزايي دارند؛ همچنين نشان‌ داده شده‌ است كه چگونه اين الگو در تحليل رفتارهاي اقتصادي در سه گستره مصرف، توليد و توزيع تأثيرگذار مي‌باشد. در اين مقاله تلاش شده از روش مطالعه تطبيقي استفاده شود و اقتصاد كلاسيك نيز مورد بررسي قرار گيرد. به لحاظ تفسيري نيز روش تحليلي ـ عقلي اتخاذ شده است. الگوي انسان اقتصادي، ايده جديدي است كه در مطالعات گذشته اقتصاد اسلامي كمتر به آن پرداخته شده است.